Από τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα κέντρισε το ενδιαφέρον. Το καλοκαίρι του 2004 ο Μπάμπης Κοκόλης κατάλαβε ότι η Πλαγιά δεν τον χωρούσε. Τηλυκράτης και Αναγέννηση Άρτας έδωσαν την δική τους μεγάλη “μάχη” -εν μέσω Ολυμπιάδας- για να του αποσπάσουν το “ναι”. Αποφάσισε να μετακομίσει στην Αρτινή ομάδα και μετά την πρώτη αναγνωριστική σεζόν, εμφανίστηκε πιο ώριμος, πιο ουσιαστικός και έγινε ένας εκ των ηγετών της στην Γ’ Εθνική. Η αγωνιστική του παρουσία τον βάζει στο στόχαστρο ομάδων μεγαλύτερων κατηγοριών και το καλοκαίρι του 2008 μετακομίζει στην Καβάλα (Α’ Εθνική). Το “όνομα” του συλλόγου της Ανατολικής Μακεδονίας μέτρησε αρκετά στο βιογραφικό του, έτσι πέρασε το κατώφλι ομάδων όπως ο Απόλλων Καλαμαριάς, ο Εθνικός Αστέρας, ο Σαρωνικός.
Τον Ιανουάριο του 2011 κάνει αυτό που δεν είχε πραγματοποιήσει το καλοκαίρι του 2004. Λέει το “ναι” στον Τηλυκράτη και γίνεται μέλος του ρόστερ που οδηγεί το σωματείο της Λευκάδας στην Γ’ Εθνική. Συνεχίζει σε Αχαρναϊκό, Βύζα Μεγάρων και Πανελλευσινιακό, ώσπου το περασμένο καλοκαίρι, λίγο πριν κλείσει την τρίτη δεκαετία της ζωής του, επιστρέφει στον τόπο καταγωγής. Στο δίλημμα Παλλευκάδιος ή Τηλυκράτης, επιλέγει να φορέσει την φανέλα του πρώτου (που γίνεται η ομάδα Νο11 στην καριέρα του) και το Νο7 της ομάδας του Γιώργου Κατηφόρη βρίσκει κάτοχο. Ο Μπάμπης Κοκόλης γίνεται το παράδειγμα προς μίμηση για τους νεότερους συμπαίκτες του, ενώ αποτελεί και έμπνευση -για τον δυναμισμό και το πάθος που τον διακρίνει- για τους παλαιότερους. Οι τραυματισμοί σε κρίσιμα σημεία της σεζόν δεν τον αφήνουν ήσυχο (την μία φορά από χτύπημα συμπαίκτη του, την άλλη στο κρίσιμο εκτός έδρας ματς στον Ωρωπό), ωστόσο δεν τα παρατάει και γίνεται σημαία της ομάδας στα δύσκολα. Με οκτώ γκολ ως περιφερειακός επιθετικός, με ακατάπαυστο τρέξιμο και πείσμα, δίνει τον τόνο και μετατρέπεται στον ηγέτη του Παλλευκάδιου. Με τις ικανότητές του και κυρίως την παρουσία του, ανακηρύχτηκε ως ο παίκτης-βαρόμετρο του φετινού Παλλευκάδιου.

Πηγή: Εφημερίδα “Τα Νέα της Λευκάδας”, Γιώργος Δευτεραίος