ΛΕΥΚΑΔΑ, ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ, ΦΛΩΡΙΝΑ-Ο ΤΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Lefkas Trail Run

Μια παρέα φίλων με αγάπη για τον τόπο τους και το βουνό. Ποιοι είναι αυτοί; Ο Γιώργος, ο Ανδρέας, ο Χάρης,  και  ο Δημήτρης . Κάποιοι ζουν στο νησί από παιδιά, ενώ άλλοι επέστρεψαν στον τόπο της καταγωγής τους κάνοντας μια νέα αρχή. Πρόκειται για μια παρέα που επιθυμούσε να ανοίξει μια πόρτα στα παλιά μονοπάτια του τόπου τους, να τα συντηρήσει και να τα αφήσει παρακαταθήκη για επισκέπτες, τωρινούς και μελλοντικούς. Να δείξουν στον κόσμο πως η Λευκάδα δεν είναι μονάχα όμορφες παραλίες και ξέγνοιαστες διακοπές, αλλά και πανέμορφα μονοπάτια και φυσικό τοπίο.

Το παρατσούκλι τους είναι «η παρέα». Η πινελιά που κάνει την παρέα αυτή να ξεχωρίζει είναι τόσο το νεανικό τους κέφι, όσο  και το όραμά τους  να χαρίσουν στους αθλητές μια διαδρομή με όμορφες πτυχές αλλά και ποικιλία στον τεχνικό της χαρακτήρα, ώστε να συγκαταλέγεται ο αγώνας τους ανάμεσα σ’ αυτούς που θα προσελκύσουν και τον πιο απαιτητικό δρομέα, αυτόν που ψάχνει να απελευθερώσει την καταπιεσμένη του ανάγκη για εκτόνωση.

Σημείο αναφοράς ο ενθουσιασμός  τους  που ήταν εμφανής την ώρα που μας ξεναγούσαν στα πιο τεχνικά κομμάτια του αγώνα, οι αμφιβολίες και οι προβληματισμοί που είχαν για κάποια σημεία και το ενδιαφέρον τους να έχουν ως πρώτη προτεραιότητα την «καλοπέραση» και την απόλαυση των τοπίων από τους αθλητές . Την φύση, τη θέα της θάλασσας που περιβάλει το νησί,  τα παλιά μονοπάτια  ιστορικής αξίας που ανοίχτηκαν με την βοήθεια του Ορειβατικού Συλλόγου Πρέβεζας και πλέον συντηρούνται από την παρέα αυτή.

Εμπνέονται από την ιστορία του τόπου τους και φροντίζουν για την διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς του. Απόδειξη ότι ο αγώνας περνάει μέσα από τον οικισμό Κολυβάτα, όπου την ημέρα του αγώνα τελέστηκε η Θεία Λειτουργία στον ερειπωμένο Ναό της Παναγίας στους Σκάρους για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, με αφορμή τον αγώνα.

Για σκεφτείτε το λίγο. Ένας Ναός επαναλειτουργεί μετά από δεκαετίες, εξαιτίας μιας παρέας που εμπνεύστηκε έναν αγώνα ορεινού τρεξίματος και την εξαιρετικά ανοιχτόμυαλη απόφαση της Μητρόπολης να στηριχτεί σε αυτό και να πάρει την πρωτοβουλία. Όμορφο και ιδιαίτερα σημαντικό πολιτιστικά!

Το ανήσυχο όμως πνεύμα και το ταπεραμέντο της παρέας αυτής δεν επαναπαύεται στην μέχρι τώρα επιτυχία και προσφορά τους με την διοργάνωση του αγώνα τους. Αναζητούν διαρκώς βελτιώσεις στην διαδρομή τους και η δίψα τους για δημιουργία αποτελεί μία εγγύηση πως έχουμε ακόμα να δούμε εντυπωσιακά πράγματα στον χώρο του ορεινού τρεξίματος.

Αποχωρώντας από το νησί, τόσο μετά την ξενάγηση όσο και μετά τον αγώνα, νιώσαμε σαν να είχαμε ενσωματωθεί όμορφα στην παρέα τους. Μας έδωσαν τη χαρά να μας υπολογίσουν στο όμορφο παρεάκι τους, να συζητήσουμε για τα πάντα και να γελάσουμε με τις περιγραφές της πορείας του καθενός μας. Σαν να τους γνωρίζαμε από καιρό,  αγαπήσαμε τα μονοπάτια που περπατήσαμε και τρέξαμε και στον αγώνα, αλλά και τους ανθρώπους και σαν φυσική συνέχεια ήρθε η επικοινωνία και πέραν του Lefkas Trail Run.

Σουγλιάνι Trail

Αφήνοντας  το γαλάζιο των Ιόνιων νησιών ταξιδέψαμε στη Βόρεια Ελλάδα, με δεύτερο σταθμό σε αυτή την τριλογία παρουσίασης αγώνων τον Σταυρό Χαλκιδικής. Η πτήση μας έφτασε στο Στρατονικό Όρος, ένα βουνό τόσο κοντά στα υπόλοιπα γνωστά όρη της βόρειας Ελλάδας, αλλά τόσο ταπεινό ώστε να έχει καταφέρει να μην είναι δημοφιλές στους κατοίκους της Κεντρικής και Νότιας Ελλάδας. Ένα βουνό που το έχουν περπατήσει και τρέξει αμέτρητες φορές ο Γιάννης Αγκοτάκης, ο Ντάνης Στάιος  και τα υπόλοιπα αξιέπαινα μέλη του Δ.Σ. του ΦΟΣ Σταυρού.

Χαράσσοντας και σηματοδοτώντας, έχουν καταφέρει να ζωγραφίσουν έναν πίνακα τέχνης στα δάση και τις ράχες του βουνού, σε σημείο που και ασυνόδευτοι θα καταφέρναμε να κάνουμε την διαδρομή του αγώνα χωρίς να χαθούμε! Πράγματι με την παρέα του Στρατονικού Όρους στα μονοπάτια τους μας αποκαλύφθηκε ένας κρυμμένος θησαυρός!

Το παρατσούκλι των διοργανωτών είναι «οι ορειβάτες».  Πρόκειται για μία παρέα πιο «ορειβατική», με χαμηλό προφίλ αλλά μεγάλη αγάπη και υπερηφάνεια για την φυσική ομορφιά του τόπου τους. Πώς να μην είναι άλλωστε; Στα μονοπάτια τους κινείσαι  μονίμως  σε μια λεπτή γραμμή που ενώνει αρμονικά την χλωρίδα με την πανίδα. Γνωρίζουν την κάθε πέτρα απ’ έξω , συνυπάρχουν με τους κυνηγούς του βουνού όπως διαπιστώσαμε με την συχνή χρήση της σφυρίχτρας που ενημέρωνε για την παρουσίας μας εκεί.

Σε όλη την ξενάγηση στα μονοπάτια του Στρατονικού όρους από τον Γιάννη και τον Ντάνη ήταν προφανές πως ο κυρίαρχος στόχος ήταν να προσφέρουν έναν ησυχαστήριο αλλά ταυτόχρονα κι ένα πεδίο δράσης σε όσους ήθελαν να γνωρίσουν και να περπατήσουν το βουνό. Μέχρι και σκαλιά έχουν διαμορφώσει προς το τέλος της διαδρομής του αγώνα, 220 σε αριθμό, προκειμένου να προσθέσουν μια ακόμα πινελιά στην ήδη πλούσια σε εικόνες και τεχνική δυσκολία αγώνα, αλλά και να ενισχύσουν την ασφάλεια για τους δρομείς και τους περιπατητές που θα κατέβουν από εκεί.

Δεν αρκέστηκαν μονάχα στην ξενάγηση των μονοπατιών του αγώνα, αλλά είχαν μεράκι να μας  μιλήσουν γενικά για το βουνό τους και τους μελλοντικούς τους στόχους, με αποκορύφωμα να μας οδηγήσουν στην υπεραιωνόβια μεγαλοπρεπή καστανιά που είναι κρυμμένη λίγα δεκάδες μέτρα έξω από  διαδρομή του αγώνα. Μας διηγήθηκαν την καταπληκτική ιστορία ενός ηλικιωμένου περιπατητή που χάθηκε στα μονοπάτια και κατάφερε να προσανατολιστεί χάριν στις πινακίδες του συλλόγου. Συγκινημένος άφησε ένα σημείωμα σε μία πέτρα το οποίο βρήκαν και έχουν κορνιζάρει στο γραφείο τους στον Σταυρό.

Η υπόλοιπη δε παρέα του ΦΟΣ Σταυρού μοναδική για την άμιλλά τους! Όταν το βράδυ ρωτήθηκαν ποιος είναι ο πρόεδρος, για αρκετά δευτερόλεπτα κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και απάντησαν «έχουμε τρεις, αλλά και είμαστε και όλοι! Κανένας λιγότερο, κανένας περισσότερο». Και όταν ρωτήθηκαν για ποιο λόγο κάνουν τον αγώνα, η απλή τους απάντηση μας συγκίνησε.. «για να αναδείξουμε τον τόπο μας και το βουνό μας. Να μπορεί όποιος επιθυμεί να έρθει και να το γνωρίσει, να το περπατήσει και να το τρέξει». 

Υπάρχουν πιο αγνές προθέσεις από αυτές; Φύγαμε από τον Σταυρό Χαλκιδικής και το Στρατονικό Όρος με μία λύπη που δεν είχαμε περισσότερο χρόνο να περάσουμε με την παρέα αυτή, που όσο ταπεινοί είναι άλλο τόσο πολύ φωνάζουν την αγάπη τους για τον τόπο τους.

Florina Trail Challenge

Πρόκληση! Ακριβώς ότι προμηνύει και η λέξη ήταν και αυτό που βιώσαμε στην Φλώρινα, στον Βαρνούντα, σε ένα βουνό που το όνομά του σε πολλούς είναι άγνωστο. Πρόκληση είναι αυτό ακριβώς που ανέλαβε να διεκπεραιώσει ο διοργανωτής του αγώνα, ο Σπύρος Καρατζούλης, με την βοήθεια του ΣΕΟ Φλώρινας. Ένας  έμπειρος ποδηλάτης που αποφάσισε να μεταφέρεις τις γνώσεις και το δικό του όραμα για έναν υψηλού επιπέδου αγώνα στο εντυπωσιακό αυτό βουνό και στο ορεινό τρέξιμο.

Πρόκληση είναι ο αγώνας ο ίδιος (η μεγάλη διαδρομή των 31 χιλιομέτρων) με την συνολική υψομετρική του ανάβαση να αγγίζει ένα νούμερο που φαντάζει “out of the comfort zone” (+2.102 μέτρα), όπως ακριβώς μας παραπέμπει  και η ονομασία του αγώνα με το καταπληκτικό όνομα Arctos.

“The lonely rider” θα ήταν το παρατσούκλι του Σπύρου αν γυρίζαμε σε ταινία την ξενάγησή μας. Με την σοφία της εμπειρίας του ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του, ανέλαβε να μας ξεναγήσει σε ένα πρωτόγνωρο για εμάς βουνό, τον Βαρνούντα. Με προσεκτική μελέτη σχεδίασε μια διαδρομή που αναδεικνύει την φυσική ομορφιά ενός βουνού που είναι από τα τελευταία της Ελλάδας πριν τα βόρεια σύνορα.

Δεσποτικά αγναντεύει τη θέα πάντα «απέναντι». Απέναντι στη Βίγλα, στο Πισοδέρι, απέναντι στο τριεθνές Σταυροδρόμι τριών χωρών, απέναντι και ο αθλητής στον εαυτό του τον ίδιο όσο καλείται να κατακτήσει μια συνολική υψομετρική ανάβαση απαιτητική μεν αλλά σε μονοπάτια προσιτά δε. Σε μονοπάτια που σαν χαλάκι διαδρόμου τον οδηγούν πάντα στο παρακάτω της διαδρομής που μοιράζονται πεζοπόροι,  ορειβάτες, ποδηλάτες και… αρκούδες!

Ένας διοργανωτής με την ρομαντική επιθυμία να πραγματοποιηθεί μια υψηλού επιπέδου διοργάνωση, ώστε να γνωρίσουν οι αθλητές την Φλώρινα και να ευχαριστηθούν τον αγώνα από την στιγμή που θα πατήσουν πόδι στην πόλη της Δυτικής Μακεδονίας μέχρι την αποχώρησή τους. Φρόντισε να περνάει η διαδρομή από σημεία όπου η θέα κόβει την ανάσα, χορταίνει το μάτι από το πράσινο της φύσης και διασχίζει τμήματα που περιέχουν απομεινάρια και μνήμες ενός εμφυλίου πολέμου.

Όσο «νέος» είναι στην διοργάνωση αγώνων τρεξίματος (γιατί στους αγώνες ποδηλασίας έχει περίσσεια εμπειρίας) ο Σπύρος, τόσο «ώριμος» είναι στην  αυτογνωσία του για το τι θέλει από το Florina Trail Challenge. Φρόντισε ώστε ο Βαρνούντας να μας κερδίσει και να νιώσουμε δέος σ ‘αυτό το τόσο μεγαλοπρεπές βουνό που σου δίνει την αίσθηση πως πραγματικά βρίσκεσαι στην κορυφή του χάρτη!

Επίλογος

Πραγματοποιήσαμε τρία ταξίδια και ζήσαμε  τρεις ξεχωριστές εμπειρίες μέσα από τις ξεναγήσεις και τις συζητήσεις με τους διοργανωτές. Αυτοί που περπάτησαν και έτρεξαν μαζί μας, μας έδειξαν πως ξέρουν να διηγούνται μια ιστορία. Την ιστορία του τόπου τους και των εποχών που προηγήθηκαν, τοποθετώντας μας  αρμονικά μέσα στα μονοπάτια τους. Τα μονοπάτια αυτά, όπως και οι αντίστοιχοι άνθρωποι που τα αγάπησαν και τα ανέδειξαν, μας αγκάλιασαν κάνοντας κι εμάς να νιώσουμε πως γίναμε μέρος της ιστορίας τους.

Αυτό που κυρίως κάνει τους τόπους είναι οι άνθρωποι και το όραμά τους. Λευκάδα, Σταυρός Χαλκιδικής, Φλώρινα. Τρεις παρέες, που εν μέσω  δύσκολων εποχών, κρίσης όχι μόνο οικονομικών αλλά και κοινωνικών και πολιτιστικών αξιών, επιμένουν να διατηρούν τις αγαθές προθέσεις τους και να αντιστέκονται στην στασιμότητα και την απραξία. Επιμένουν να εκφράζουν την αγάπη τους για τον τόπο τους ώστε να αφήσουν πίσω τους κάτι αναλλοίωτο στον χρόνο.

Πρόκειται για διοργανωτές που αγκαλιάζουν  τους αθλητές – από τους πιο έμπειρους έως του πιο αρχάριους δρομείς – φροντίζοντας οι διαδρομές των αγώνων τους να μιλούν τη γλώσσα των αθλητών και να ψιθυρίζουν λέξεις χαράς, περιπέτειας, πρόκλησης και επιτεύγματος. Γιατί κάθε τερματισμός αποτελεί για τον  κάθε αθλητή έναν συμβολισμό επιτυχίας και ολοκλήρωσης. Και στο φινάλε… όλα για τον αθλητή γίνονται!

via advendure.com