ΠΡΙΝ ΑΠΟ οτιδήποτε άλλο, αυτό που πρέπει να ειπωθεί είναι πως κανένα επιχείρημα δεν μπορεί να δικαιολογήσει βίαιες συμπεριφορές που έγιναν πρόσφατα μέσα και πολύ κοντά στους αγωνιστικούς χώρους. Όσοι προέβησαν σε πράξεις που δεν έχουν θέση σε αθλητικές εγκαταστάσεις έχουν σίγουρα μετανιώσει, η μεταμέλειά τους αυτή βέβαια θα πρέπει να βάλει μυαλό και σε όσους έκαναν και ίσως κάνουν -γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβει ο καθένας μέσα του- σκέψεις να δράσουν αναλόγως.
ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΕΤΣΙ με αφορμή τα γεγονότα που έγιναν στα ματς του Παλλευκάδιου με το Καναλάκι και τον Λούρο. Παράγοντες, προπονητές και παίκτες της λευκαδίτικης ομάδας είδαν το δίκιο τους που ήταν μεγάλο εξαιτίας συγκεκριμένων διαιτητικών σφαλμάτων να χάνεται. Πως όμως φτάσαμε στο σημείο ο Παλλευκάδιος να δέχεται “χτυπήματα” πανταχόθεν; Από την άλλη, τι οδήγησε τους παράγοντες της ομάδας της Λευκάδας να αναφέρουν την φράση “σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση”;
ΟΛΑ ΣΥΜΦΩΝΑ με τις ενδείξεις, έχουν την ρίζα τους στην περασμένη σεζόν. Τότε που το βίντεο με συγκεκριμένες αποφάσεις του Μάκη Ντίτσου στο ματς Καναλάκι – Παλλευκάδιος “έπαιξε” στην “Δίκη” του Σκάι. Ορισμένοι, μεταξύ αυτών φυσικά και διαιτητές, δεν συγχώρεσαν την πράξη των ανθρώπων του Παλλευκάδιου να βγάλουν στην… σέντρα τον καλύτερο, βάσει της πορείας του, διαιτητή που έχει αυτή την στιγμή ο τοπικός Σύνδεσμος.
ΕΠΕΙΔΗ ΠΑΝΤΑ υπάρχει ο αντίλογος, πολύ δε περισσότερο τώρα που γίνεται συνδυασμός διαιτητικών σφαλμάτων με παράγοντες του χώρου, κάποιοι στέκονται και σε σχέσεις που -κατά τους ίδιους πάντα- έρχονται από το παρελθόν. “Από την στιγμή που ο Παλλευκάδιος είναι το ένα σωματείο που έδωσε 11 στους 11 ψήφους στην διοίκηση Κάρτσακλα δεν θα πρέπει να εκφράζει παράπονα” υποστηρίζει η άλλη άποψη θέλοντας με τον τρόπο αυτό να πετάξει από πάνω της τον “μανδύα” του ευνοημένου, αγνοώντας όμως πως ό,τι ήταν σε ισχύ κατά το παρελθόν δεν είναι απαραίτητο να είναι σε ισχύ και στο παρόν, καθώς ο καθένας ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να προχωρήσει σε επανεξέταση της στάσης του.
ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΟ αυτόν τον “κυκεώνα”, με τις συζητήσεις περί διαιτησίας και επεισοδίων να είναι στην ημερήσια διάταξη, η διοίκηση και γενικά η κοινωνία του Παλλευκάδιου οφείλει να σκεφτεί προτού πράξει. Άλλωστε το παράδειγμα της περυσινής σεζόν, εκεί όπου τα διαιτητικά σφάλματα τους πήραν το μυαλό από τον πραγματικό στόχο, είναι νωπό στο μυαλό τους. Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζουμε να αποδεχτούν το όλο σκηνικό που έχει στηθεί, αφού τυχόν απαξίωσή του θα εκληφθεί και ως αδυναμία. Η όποια αντίδραση όμως θα πρέπει να φτάσει μέχρι το σημείο που να μην επηρεάσει τον προσανατολισμό της ομάδας. Εμπειρία υπάρχει σε διοίκηση και τεχνικό τιμ, άρα υπάρχει και η δυνατότητα να απορροφηθούν κραδασμοί από υπερβολικές αντιδράσεις ορισμένων που θα μπουν στην διαδικασία ρεβανσισμού. Αν στον Παλλευκάδιο καταφέρουν να κρατήσουν ισορροπία, τότε θα έχουν περισσότερες πιθανότητες να πετύχουν τον μεγάλο στόχο τους και να ξεφορτωθούν την όποια πίκρα τους “φόρτωσε” ο χαμένος τελικός.
Υ.Γ.: Καλή η κίνηση της ΕΠΣ να αναζητήσει χορηγούς για τις διοργανώσεις της. Το σκηνικό κατά την παρουσίαση των ομάδων πριν τον τελικό “έφτιαξε” την ματιά του παράγοντα, του ποδοσφαιριστή, του θεατή και έδωσε άλλο χρώμα στο τελετουργικό. Γιατί να μην υπάρξει αντίστοιχη κίνηση και στα ματς πρωταθλήματος; Δεν υπάρχουν χορηγοί;
Υ.Γ.1: Οι ευθύνες για όλα τα κακώς κείμενα εντός των αγωνιστικών χώρων δεν μπορεί να ανήκουν στον Τύπο. Οι δημοσιογράφοι που ασκούν κριτική δεν είναι εχθροί. Εχθροί είναι οι κόλακες που θα σου χτυπήσουν την πλάτη για κανένα κόκαλο και θα σου λένε πάντα “όλα καλά”.