Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μετά και τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με τη διαπραγμάτευση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ με τους “εταίρους” της (ή όπως αλλιώς τους βαφτίσουν) επιβεβαιώνει την αρχική τοποθέτηση του ΠΑΜΕ ότι η διαπραγμάτευση που επιχειρείται στα πλαίσια της Ευρωζώνης και της ΕΕ θα έχει τελικά αντιλαϊκό χαρακτήρα. Ο αντιλαϊκός χαρακτήρας της επερχόμενης νέας συμφωνίας ενισχύεται και από μια σειρά χαρακτηριστικά:

  • πράξη νομοθετικού περιεχομένου Νο1: διαγραφή δισεκατομμυρίων ευρώ χρεών και προστίμων διαφόρων μεγαλοεπιχειρηματιών από λαθρεμπόριο, φοροδιαφυγή (από ‘κει που δήθεν θα έβρισκε η κυβέρνηση πρώτα-πρώτα τα χρήματα για την υλοποίηση του προγράμματος της)
  • πράξη νομοθετικού περιεχομένου Νο2: δέσμευση των αποθεματικών των δημοσίων οργανισμών (δήμων, νοσοκομείων κλπ) μεγάλο τμήμα των αποθεματικών του ΟΑΕΔ, τη στιγμή που δυσκολεύεται να δώσει τα επιδόματα ανεργίας…

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ διαπραγματεύεται όχι για το πως θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, όχι για το πως θα καλυφθούν τα τεράστια κενά στα νοσοκομεία (πχ Λευκάδα κ.α) αλλά το πως θαβρεθεί ρευστότητα για τους μονοπωλιακούς ομίλους (τράπεζες, εφοπλιστές, βιομήχανοι) τους ίδιους δηλαδή

που στήριζαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις πάνω στις πλάτες του λαού. Το ίδιο διαβεβαίωσε και ο πρωθυπουργός από την ετήσια ΓΣ του ΣΕΒ.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ ψάχνει με κάθε τρόπο υποστηρικτές μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα που να “χειροκροτούν” επιλογές της που θα είναι“καρμανιόλες” για το λαό. Αυτές οι δυνάμεις είναι ο νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός. Κύρια είναι οι δυνάμεις

του ΣΥΡΙΖΑ (ΕΡΑ, με αρκετούς από τον ευρύτερο συνδικαλιστικό χώρο του ΠΑΣΟΚ) που σιγοντάρονται από τις γνωστές από παλιότερα δυνάμεις της υποταγής και του συμβιβασμού, την “ορίτζιναλ” ΠΑΣΚ και τη ΔΑΚΕ.

Όμως τον πιο ύπουλο ρόλο τον παίζει η παράταξη των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ (συνοθύλευμα διάφορων αριστεριστών κυρίως ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ). Φρόντισαν συνειδητά να καλλιεργήσουν αυταπάτες όλο το διάστημα από το προηγούμενο Συνέδριο της ΔΟΕ στους αγώνες που αναπτύχθηκαν για τα οξυμένα προβλήματα των εκπαιδευτικών, για το ρόλο της ενδεχόμενης (τότε) κυβέρνησης με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ. Ότι δηλαδή μπορεί μια τέτοια κυβέρνηση “εντός των τειχών” του ΟΟΣΑ, της Ε.Ε., του ΝΑΤΟ, του συστήματος να είναι φιλολαϊκή ή έστω να ανακουφίσει το λαό από ορισμένα πιο οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει.

  • Είναι οι ίδιες συνδικαλιστικές ηγεσίες και παρατάξεις που επί των ημερών της νέας συγκυβέρνησης δεν έχουν οργανώσει ούτε μία κινητοποίηση για την καθυστέρηση της πληρωμής των αναπληρωτών, για το ξεπάγωμα των ωριμάνσεων, για το δώρο του Πάσχα!
  • Την ώρα που προωθείται νέα λίστα σαρωτικών, αντιλαϊκών μέτρων και θα έπρεπε να ξεσηκωθούν “και οι πέτρες”, η κυβερνητική ΕΡΑ (ΣΥΡΙΖΑ) χαρακτηρίζει “μαξιμαλιστικό” ακόμα και το πάγιο αίτημα για ένα γεύμα στα πεινασμένα παιδιά στα σχολεία(!). Με αυτές τις δυνάμεις του νέου κυβερνητικού

συνδικαλισμού πάνε και “κολλάνε” οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) σε πάνω από 250 σωματεία στο Δημόσιο, σε 68 Υπηρεσιακά Συμβούλια, και έχουν ενιαία παράταξη και κοινό ψηφοδέλτιο. Μήπως και αυτό είναι στις κοινές τους επιδιώξεις για το κίνημα;

  • Ακόμα και για την αξιολόγηση εκπαιδευτικών και εκπαιδευτικού έργου που με συνέπεια αντιπάλεψαν μεγάλο τμήμα του κλάδου και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ όλο αυτό διάστημα πρωτοστάτησαν στο να μη συγκροτηθούν “ομάδες εργασίας” οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ φρόντισαν να μας τις φέρουν από την “πίσω πόρτα”! Η ΔΟΕ υιοθέτησε την επιλογή και την επιχειρηματολογία 2 συλλόγων που πλειοψηφούν οι

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ώστε να συγκροτηθούν τελικά “ομάδες αξιολόγησης”. Στα προηγούμενα υπηρεσιακά συμβούλια οι αιρετοί τους έγιναν αξιολογητές των διευθυντών…

Αυτές οι δυνάμεις, κύρια των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ αλλά και ορισμένοι άλλοι που βρίσκονται διάσπαρτοι σε άλλες παρατάξεις έχουν το ρόλο να σπέρνουν αυταπάτες. Αποκτούν έτσι την “ικανότητα” να αποφεύγουν πάντα να θέτουν ένα ζήτημα συγκεκριμένα και σταράτα, να αναζητούν τη συνισταμένη, να στριφογυρίζουν σαν φίδι ανάμεσα σε δυο απόψεις που αλληλοαποκλείονται προσπαθώντας να είναι σύμφωνοι και με τις δυο, τις διαφωνίες τους να

τις συνοψίζουν σε μικροτροποποιήσεις, αμφιβολίες, αθώους κι ευσεβείς πόθους και πάντα να “ψαρεύουν σε θολά νερά” ανάλογα με το ακροατήριο ώστε να χαϊδέψουν αυτιά. Έχουν το θράσος μάλιστα αυτή τους τη στάση να την λένε “τακτική”. Δεν πρέπει να περάσει μέσα στο κίνημα η αντίληψη “και με τον κλέφτη και με το νοικοκύρη”.

Είναι επιζήμια για το κίνημα η καλλιέργεια στάσης αναμονής τη στιγμή που βρίσκεται στα σκαριά το “3ο Μνημόνιο” που θα φέρει ακόμα μεγαλύτερη απογοήτευση για το κίνημα και την αποτελεσματικότητά του.

Έχουν ευθύνη όλες οι άλλες παρατάξεις και ειδικά οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ.

Αυτό που πρέπει να απασχολήσει και σε αυτές τις αρχαιρεσίες αλλά και στην καθημερινότητα του κινήματος είναι ο προσανατολισμός του κινήματος, ποιον θα έχει αντίπαλο, να ξεχωρίσει τους εχθρούς και τους φίλους.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό σε αυτή την κατεύθυνση, για ένα τέτοιο κίνημα, με ένα τέτοιο προσανατολισμό, όπως έκαναν και τα προηγούμενα δύο χρόνια για αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Παιδεία στην υπηρεσία του λαού, για ολόπλευρη μόρφωση των παιδιών του. Ένα κίνημα με στόχο την αναπλήρωση των απωλειών όλα αυτά τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και της εφαρμογής των μνημονίων. Ένα κίνημα που θα στοχεύει στην

ολόπλευρη ικανοποίηση των αναγκών μας. Παρά τις αδυναμίες ή άλλες παραλείψεις, πήραν εκατοντάδες αγωνιστικές πρωτοβουλίες, κατέθεσαν προτάσεις στο Δ.Σ. της ΔΟΕ, για όλα τα ζητήματα. Το ίδιο θα κάνουμε και μέσα στο Δ.Σ. του Συλλόγου. Ο εκπαιδευτικός της ΠΕ γνωρίζει ότι θα έχει αποκούμπι για τα ζητήματα

που τον απασχολούν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ είτε μέσα στο Σύλλογο και τα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, είτε μέσα στα Υπηρεσιακά Συμβούλια.

ΣΤΙΣ 3 ΙΟΥΝΗ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ και στις 2 κάλπες ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ (Α.Σ.Ε.)

(ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΜΕ)

Λευκάδα, 20 Μάη 2015__