Το ΄40 παραμένει δραστικό, μέσα από τις αγωνιστικές παρακαταθήκες που  κληροδότησε στον ελληνικό λαό, και εξακολουθεί να φωτίζει το παρόν. Ο τιτάνιος αγώνας του ελληνικού λαού στα βουνά της Αλβανίας και το αντιφασιστικό αντιστασιακό κίνημα που αναπτύχθηκε στα χρόνια της Κατοχής λειτουργούν ως παράδειγμα υπερτονίζοντας τις αστείρευτες δυνάμεις του απλού λαού που κινητοποιήθηκε με αυτοπεποίθηση για μια ελεύθερη και δημοκρατική πατρίδα υποσκελίζοντας τη συμβιβασμένη και παραιτημένη αστική πολιτική ελίτ της εποχής.

Η σύγχρονη ιδεολογική χρήση της ιστορίας, όπως αποτυπώνεται στις προσπάθειες αναθεώρησης της ιστορικής περιόδου του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ώστε να λοιδορηθούν τα αντιφασιστικά λαϊκά κινήματα της εποχής και να εξισωθούν οι αντιστασιακοί με τους δωσίλογους, στοχεύει στη μονοδιάστατη ιδεολογική εμπέδωση της κυριαρχίας του Κεφαλαίου και στην κατίσχυση των αγορών πάνω στους λαούς.

Σήμερα, στον ευρωπαϊκό χώρο, εκτός από την ανησυχητική εκλογική άνοδο μεταφασιστικών πολιτικών κομμάτων, παρατηρείται μία ευρύτερη συντηρητικοποίηση των παραδοσιακών αστικών πολιτικών κομμάτων εξουσίας, ο λόγος των οποίων εφάπτεται με τον ρατσιστικό και ξενοφοβικό λόγο του μεταφασιστικού χώρου. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες έχουμε πατριωτικό χρέος και υποχρέωση απέναντι στις μελλοντικές γενιές να διατηρήσουμε άσβεστη την ιστορική μνήμη του αντιφασιστικού αγώνα του λαού μας.

Οι λαοί πρέπει να βγουν από το περιθώριο, στο οποίο τους έχουν θέσει τα υπερεθνικά οικονομικά κέντρα εξουσίας, και να διεκδικήσουν έναν κόσμο ειρηνικό, με πραγματική δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη που προϋποθέτει την ικανοποίηση των δικαιωμάτων στην εργασία, την παιδεία και την κοινωνική πρόνοια.

Τιμή και δόξα στους αφανείς που έπεσαν για την ελευθερία της πατρίδας!

 

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Λευκάδας