Η σημερινή Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας δεν πρέπει να συγχέεται με λουλούδια, και κοσμήματα αλλά με τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες καθημερινών και συνηθισμένων γυναικών.

Γυναικών όπως η Λυσιστράτη που ξεσήκωσε τις γυναίκες της Αθήνας και της Σπάρτης ώστε αφού κήρυξαν σεξουαλική απεργία έπεισαν τους άντρες τους να σταματήσουν τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.

Γυναικών όπως της Γαλλικής επανάστασης που διατράνωναν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα».

Γυναικών όπως οι 15.000 που το 1908 διαδήλωναν στους δρόμους της Νέα Υόρκης διεκδικώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Ένα χρόνο μετά για πρώτη φορά το Σοσιαλιστικό Κόμμα των ΗΠΑ προς τιμή των γυναικών αυτών γιόρτασε την Ημέρα της Γυναίκας.

Ο εορτασμός καθιερώθηκε το 1910 μετά από πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin σε Διεθνές Σοσιαλιστικό Κογκρέσο στην Κοπεγχάγη στο οποίο γυναίκες αντιπρόσωποι από 17 χώρες ενέκριναν ομόφωνα την πρότασή της αυτή…

Σύμφωνα με έρευνα της e Card Shack, σήμερα οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν (κατά μέσο όρο) το 23,5% των αντιπροσώπων στα κοινοβούλια σε όλο τον κόσμο. Και όπως έχει ειπωθεί από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων δε θα κλείσει μέχρι το 2186.

(Σκίτσο της Λυσσιστράτης. Του σκιτσογράφου-γελοιογράφου Γιώργου Ακοκαλίδη.)