Το επιχείρημα των αμερικανονατοϊκών ότι στηρίζουν τους ουκρανούς για να αποκρούσουν μία άδικη και βάρβαρη εισβολή εκ μέρους της Ρωσίας, να  δώσουν τη δυνατότητα στον αμυνόμενο να υπερασπιστεί τη χώρα του και τους αμάχους που κατά χιλιάδες δολοφονούνται από τον χασάπη και δολοφόνο Ρώσο πρόεδρο, όπως τον χαρακτήρισε ο Μπάιντεν, έχει καταρρεύσει.

Βέβαια από την πρώτη στιγμή πολλές αριστερές οργανώσεις στη χώρα μίλησαν ανοιχτά για σύγκρουση μεταξύ Αμερικανονατοϊκών και Ρωσίας, για ένα αιματηρό επεισόδιο σε μία προσπάθεια περικύκλωσης της Ρωσίας που ξετυλίγεται από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 ακόμη με σταθερά βήματα. Στην αντιπαράθεση αυτή η ουκρανική ηγεσία συντάχθηκε με το μέρος των δυτικών, ουσιαστικά βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά για λογαριασμό τους, παραβιάζοντας κάθε συμφωνία που υπέγραψε και τη δεσμεύει με αποτέλεσμα η χώρα να δέχεται τεράστιες συνέπειες.

Σταδιακά ο ρόλος των αμερικανών και του ΝΑΤΟ αποκαλύπτεται όλο και πιο πολύ, αφού κανένα ενδιαφέρον για την Ουκρανία και τους ουκρανούς δεν εκδηλώνεται,  καμία προσπάθεια αντιμετώπισης των διαφορών μεταξύ των δύο χωρών, αντίθετα συνδαυλίζουν τη φωτιά του πολέμου με κάθε τρόπο. Επιδιώκουν να τραβήξουν χρονικά οι επιχειρήσεις σε μάκρος,  να εγκλωβίσουν όλο και πιο πολύ τη Ρωσία και να προωθήσουν τους στόχους τους. Θεωρούν ότι η εξέλιξη αυτή τους εξυπηρετεί.

Το πρώτο στοιχείο που το υπογραμμίζει είναι ο τεράστιος όγκος πολεμικού υλικού και εξοπλισμών με τον οποίον τροφοδοτούν τον ουκρανικό στρατό και τις παραστρατιωτικές και παρακρατικές οργανώσεις που κάθε άλλο παρά ειρήνευση επιδιώκουν. Εξοπλισμοί κάθε είδους,  εξελιγμένοι πύραυλοι, αντιαεροπορικά και αντιαρματικά, ελαφρύς οπλισμός. Ακόμη και πολεμικά αεροσκάφη επιδίωξαν να προμηθεύσουν την Ουκρανία, προσπάθησαν να της παραδοθούν οι S-400 της Τουρκίας, οι S-300 της Ελλάδας και της Σλοβακίας. Πρόσφατα στη σύνοδο του ΝΑΤΟ οι πιο πρόθυμοι- Μεγάλη Βρετανία- δεσμεύτηκαν με την αποστολή χιλιάδων αντιαρματικών και αντιαεροπορικών πυραύλων ενώ η Γερμανία μετάφερε αεροπορικώς 500 αντιαρματικούς και αντιαεροπορικούς πυραύλους.

Αυτός που επιδιώκει τον τερματισμό του πολέμου καταβάλλει προσπάθειες ειρήνευσης και δεν τροφοδοτεί με οπλικά συστήματα που δεν πάνε μόνο στον ουκρανικό στρατό αλλά εξοπλίζονται με αυτά σε ευρεία κλίμακα πολίτες χωρίς κανένα έλεγχο για να αποκρούσουν, υποτίθεται, τον εισβολέα.  Ο εξοπλισμός των πολιτών παραπέμπει σε διαιώνιση των εχθροπραξιών, σε  αντάρτικο ακόμα και σε εμφύλιο πόλεμο.

Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία είναι πρωτοφανείς, καλύπτουν όλους τους τομείς της οικονομίας, πάγωσαν τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας στο εξωτερικό και οι καταθέσεις της εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων που είναι κατατεθειμένα σε δυτικές Τράπεζες, τα περιουσιακά στοιχεία πολιτών Ρώσων στο εξωτερικό, απέκλεισαν τις ρωσικές τράπεζες από τις συναλλαγές με τράπεζες του εξωτερικού, έκλεισαν τον εναέριο χώρο των χωρών της ευρωπαϊκής ένωσης και του ΝΑΤΟ  και σταμάτησαν τις πτήσεις από και προς την Ρωσία. Οι Αμερικάνοι και οι πρόθυμοι σύμμαχοί τους ανατολικοευρωπαίοι  κυρίως πιέζουν ασφυκτικά να διευρυνθούν περισσότερο οι κυρώσεις, να γενικευθεί το εμπάργκο και να περιλάβει την εξαγωγή ρωσικών υδρογονανθράκων,  τον ελλιμενισμό ρωσικών πλοίων στα λιμάνια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, να επιβληθεί συνολικό εμπάργκο στο εμπόριο με τη Ρωσία, ασκήθηκαν αφόρητες πιέσεις σε ευρωπαϊκές και αμερικανικές πολυεθνικές να εγκαταλείψουν τη χώρα για να μείνουν άνεργοι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, έφτασαν ακόμη ως την ακύρωση εκατοντάδων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων με κορυφαία έργα Ρώσων δημιουργών και κορυφαίους εκτελεστές, ακόμα και στην εκδίωξη των ποδοσφαιριστών και μπασκετμπολιστών, απαγόρευσαν σε ρωσικούς τηλεοπτικούς σταθμούς να εκπέμπουν στις χώρες της Δύσης.

Στόχος αυτών των κυρώσεων δεν είναι φυσικά η πίεση για τον τερματισμό του πολέμου, αλλά η εξουθένωση και η σύνθλιψη της Ρωσίας ώστε να συμβιβαστεί στο ρόλο και στα μέτρα που η Αμερική και οι σύμμαχοί τους επιδιώκουν.

Οι οικονομικές κυρώσεις όμως εκτός από τη ρωσική οικονομία πλήττουν σημαντικά και τις οικονομίες αυτών που τις επέβαλαν και κυρίως χωρών με αδύναμες οικονομίες όπως η Ελλάδα που κινδυνεύουν με πολύ σοβαρές επιπτώσεις. Μία διακοπή της ροής του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη λόγω της απαίτησης των Ρώσων για πληρωμή του σε ρούβλια θα βυθίσει τις ευρωπαϊκές χώρες σε τεράστια ύφεση, για δεκαετή ύφεση στη  Γερμανία κάνουν λόγο γερμανοί ειδικοί, θα σταματήσουν σημαντικοί τομείς της παραγωγής, θα έχει πρόβλημα στη λειτουργία του το εκπαιδευτικό σύστημα, ο διοικητικός μηχανισμός κτλ. Η προσφορά των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής σε  LNG εκτός από πολύ ακριβή είναι σταγόνα στον ωκεανό, ένα  υποπολλαπλάσιο του ρωσικού φυσικού αερίου που προμηθεύει την Ευρώπη.

Η ενεργειακή κρίση με την έννοια της αύξησης των τιμών της ενέργειας που προϋπήρξε των πολεμικών επιχειρήσεων θα πάρει εφιαλτικές διαστάσεις πλήττοντας κυρίως στην Ευρώπη και ωφελώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες. Άλλος στόχος των Αμερικανών που μέχρι στιγμής φαίνεται να επιτυγχάνεται είναι η πίεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες να συνταχθούν χωρίς αντιρρήσεις στο ΝΑΤΟ κάτω από αμερικανική ηγεσία.

Ο ελληνικός λαός  και οι λαοί της Ευρώπης δέχονται μία τερατώδη παραπληροφόρηση, κυριολεκτικά πλύση εγκεφάλου. Η εικόνα που δίνουν τα κανάλια στην Ελλάδα και στην Ευρώπη ολόκληρη σχετικά με ότι συμβαίνει στα πεδία των εχθροπραξιών είναι αυτή της τερατώδους ρωσικής πολεμικής μηχανής η οποία χωρίς κανένα ενδοιασμό βομβαρδίζει τους αμάχους, ενώ  ισχυρίζεται ότι χτυπά στρατιωτικούς στόχους,  οι ουκρανοί αντιστέκονται ηρωικά και νικούν στα πεδία των μαχών,  τα κονβόι  των κατεστραμμένων ρωσικών αρμάτων και τεθωρακισμένων, οι κατεστραμμένοι πύραυλοι και τα αεροσκάφη είναι η καθημερινή εικόνα και τα ρωσικά στρατεύματα που εμποδίζουν τους αμάχους να αποχωρήσουν, ενώ τα ακροδεξιά και νεοναζιστικά τάγματα που βύθισαν οχτώ χρόνια την Ανατολική Ουκρανία στο αίμα ξαφνικά μεταβλήθηκαν σε αγίους.

Η ‘’αντικειμενική’’ πληροφόρηση των δυτικών μέσων ενημέρωσης σε όλο της το μεγαλείο. Η δημοκρατική πλουραλιστική δύση σε αντίθεση με την αυταρχική ανατολή της βίας των αντιδημοκρατικών συμπεριφορών και τον κατακτητικών πολέμων. Με τέτοια προπαγάνδα δεν προετοιμάζεται η ειρήνευση αλλά προετοιμάζονται οι λαοί για να ανεχθούν τη διαιώνιση των συγκρούσεων.

Δεν είναι μόνο ο ουκρανός πρόεδρος που καθημερινά ζητά όλο και περισσότερα όπλα, αεροπλάνα, αποκλεισμό του εναέριου χώρου της Ουκρανίας και παράλληλα καλεί για ειρηνική επίλυση των διαφορών, όσο οι παράγοντες της Δύσης κυρίως Αμερικανοί που με δηλώσεις τους ρίχνουν λάδι στη φωτιά και ωθούν τις εξελίξεις στα άκρα, σε  ένα πόλεμο δίχως τέλος.

Η δήλωση του αμερικανού προέδρου στη Βαρσοβία περί ‘’Χασάπη και εγκληματία Πούτιν που δεν είναι δυνατόν να κυβερνά τη Ρωσία για όνομα του Θεού’’, δήλωση που την έκανε για πολλοστή φορά και άρα δεν ισχύει ο ισχυρισμός ότι του ξέφυγε, παραπέμπει στο στόχο για ανατροπή της ρωσικής ηγεσίας και εγκατάσταση ανδρεικέλων στη θέση της.

Στην ίδια ομιλία του στη Βαρσοβία ο Μπάιντεν μίλησε για δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών σε δεκαετή πόλεμο. ‘‘Πρέπει να δεσμευτούμε, αναφέρει, για μακροχρόνια μάχη της δημοκρατίας κατά του αυταρχισμού και να μείνουμε ενωμένοι τώρα και αύριο και μεθαύριο και στα χρόνια και στις δεκαετίες που έρχονται”. Καθένας αντιλαμβάνεται  τι σημαίνει η απόπειρα ανατροπής της ηγεσίας μιας χώρας που είναι μεγάλη πυρηνική δύναμη. Οι αμερικάνοι χωρίς δισταγμό απειλούν με πυρηνικό πόλεμο.

Ο πολέμαρχος Βαρβιτσιώτης ζήλεψε τη δόξα του αμερικανού προέδρου και δήλωσε ότι οι κυρώσεις στη Ρωσία πρέπει να γίνουν πιο σκληρές με στόχο την ανατροπή της ρωσικής κυβέρνησης. Τι να πει κανείς? Στο ίδιο μήκος κύματος και στελέχη της χρηματιστικής ολιγαρχίας των ΗΠΑ καλούν σε ανατροπή του Πούτιν και του κινέζου προέδρου  Σι.

Στα πλαίσια αυτά η ελληνική κυβέρνηση πρωτοστατεί και πλειοδοτεί σε μέτρα και κυρώσεις. Ότι  ζήτησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ τα έδωσε και με το παραπάνω. Δεν αρκέστηκε στην ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά έστειλε όπλα και άλλο πολεμικό εξοπλισμό, στήριξε και εφάρμοσε όλες τις αποφάσεις της  ΕΕ και του ΝΑΤΟ για κυρώσεις,  δεσμεύτηκε για σύναψη αμυντικής συμφωνίας με την Ουκρανία και προσκαλεί το Ζελένσκι να μιλήσει στην ελληνική βουλή τη στιγμή του κόβει κάθε επαφή με τη Ρωσία ωθώντας τη σύγκρουση στα άκρα με μεγάλους κινδύνους για τη χώρα.

Έθεσε τον εναέριο χώρο της χώρας στη διάθεση των νατοϊκών να πετούν για να συλλέγουν πληροφορίες που αφορούν στις κινήσεις των ρωσικών δυνάμεων στο ουκρανικό έδαφος και στην ίδια τη Ρωσία. Πρόσφατα ημερήσια αθηναϊκή εφημερίδα είχε αναλυτικό ρεπορτάζ για πτήσεις κατασκοπευτικών αεροσκαφών μέσω του ελληνικού εναέριου χώρου εκτός αεροδιαδρόμων και χωρίς να καταθέτουν σχέδια πτήσης. Μέσω του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης η ροή στρατιωτικού εξοπλισμού και προσωπικού των ΗΠΑ προς νατοϊκές χώρες που συνορεύουν με την Ουκρανία είναι συνεχής. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει η Αλεξανδρούπολη να δεχτεί πλήγματα από πυραύλους με βάση και τις προειδοποιήσεις των Ρώσων που έχουν προηγηθεί.

Η επιδίωξη των αμερικανών και των νατοϊκών στο πεδίο των επιχειρήσεων είναι ο μακροχρόνιος εγκλωβισμός της Ρωσίας πιθανόν και σε κάποιου είδους αντάρτικο που θα αυξήσει τα θύματα και θα επιτείνει την οικονομική αιμορραγία. Μέσω των κυρώσεων επιδιώκουν τη σύνθλιψη της ρωσικής οικονομίας, την εκτίναξη της ανεργίας ως και τη χρεοκοπία της χώρας, στόχος ιδιαίτερα δύσκολος φυσικά, συνθήκες που θα οδηγήσουν σε διόγκωση της λαϊκής δυσαρέσκειας και των αντιδράσεων και σε αυτές τις συνθήκες η αντιπολίτευση, οι διάφοροι Ναβάλνι, να βρουν έδαφος για δράση με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης. Τότε η Ρωσία θα γίνει του χεριού τους και οι συνθήκες απομόνωσης και ανάσχεσης της Κίνας θα είναι πολύ πιο πρόσφορες. Πολύ μεγάλος στόχος και πολύ δύσκολος, αλλά ας αναμένουμε.

Η βάση των αντιθέσεων που οδηγούν στις συγκρούσεις και στις αντιπαραθέσεις αυτές είναι η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης  που έχει συντελεστεί μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των Συμμάχων τους από τη μία και της Κίνας, της Ρωσίας  και  των χωρών του BRICS από την άλλη.

Οι απανωτές κρίσεις, παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, Πανδημία, ενεργειακή κρίση στη συνέχεια οδήγησαν σε μία παρατεταμένη οικονομική ύφεση τις χώρες της Δύσης σε  αντίθεση με άλλες χώρες και την Κίνα κυρίως. Το μεγαλεπήβολο οικονομικό και γεωστρατηγικό σχέδιο του δρόμου του μεταξιού που αναπτύσσει η Κίνα από τη μία και η εσπευσμένη αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν μαζί με τη δημιουργία της συμμαχίας AUCUS  για την ανάσχεση της Κίνας στην περιοχή του ινδικού και του ειρηνικού ωκεανού εκφράζουν με γλαφυρό τρόπο τη δυναμική που διαμορφώνεται. Ο νόμος της ανισόμετρης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης λειτουργεί με αμείλικτο τρόπο. Η πολύ  αυξημένη οικονομική ισχύς της Κίνας και των άλλων χωρών διεκδικεί να εκφραστεί σε όλους τους τομείς με αντίστοιχη επιρροή παγκόσμια, απειλεί την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στις διεθνείς υποθέσεις.

Ο κόσμος μπήκε σε μία παρατεταμένη περίοδο κατά την οποίαν οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν κατά βάση με βίαια μέσα, αφού υποχωρεί η οικονομική ισχύς τους,  τη διατήρηση της παγκόσμιας ηγεμονίας και από την άλλη η Κίνα επιδιώκει για λογαριασμό της το ρόλο της ηγέτιδας δύναμης. Ιστορικά η περίοδος αυτή έχει καταγραφεί ως περίοδος μεγάλων ανταγωνισμών και αντιπαραθέσεων, μεγάλων ανακατατάξεων και πολεμικών συγκρούσεων τοπικών χωρίς να μπορεί να αποκλειστεί ένας πιο γενικευμένος πόλεμος.

Ως εκ τούτου οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι και η αντιμετώπισή τους μόνο  μέσω της δράσης της παγκόσμιας εργατικής τάξης και των λαών μπορεί να επιτευχθεί. Η ριζική λύση υπέρ των λαών δεν βρίσκεται στη νίκη του ενός ή του άλλου στρατοπέδου, αλλά στην ισχυροποίηση του εργατικού κινήματος και στον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού. Δυστυχώς από τη διαμόρφωση αυτών των προϋποθέσεων απέχουμε πολύ, το εργατικό κίνημα βρίσκεται ακόμη μακριά και πρέπει να διαμορφωθούν όλες εκείνες οι προϋποθέσεις που απαιτούνται. Το εργατικό κίνημα, οι κομμουνιστές και οι προοδευτικοί άνθρωποι εκεί πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους.

Οι συνθήκες που διαμορφώνει η αμερικάνικη επιθετικότητα και γενικότερα ο δυτικός ιμπεριαλισμός, η τεράστια ρωσοφοβία, το κυνήγι των μαγισσών για να εντοπιστούν Ρωσόφιλοι και πράκτορες, η απόλυτη στοίχιση των  κυρίαρχων μέσων μαζικής ενημέρωσης στις απαιτήσεις και τις επιδιώξεις την κυβερνήσεων, η ροπή σε αντιδημοκρατικές λύσεις και στον αυταρχισμό, οι κίνδυνοι πυρηνικής καταστροφής είναι στοιχεία των συνθηκών που θα συνοδεύουν τις εξελίξεις στα επόμενα χρόνια και πολύ περισσότερο αν επικρατήσουν οι αμερικανονατοϊκοί σε αυτή τη σύγκρουση. Η ήττα  τους  πρέπει να είναι βασική προτεραιότητα.

Όσο για τη λύση της κρίσης στην Ουκρανία αυτή βρίσκεται όχι στη φιλολογία περί σίγασης των όπλων και ειρήνης γενικά και αόριστα, ούτε στις ίσες αποστάσεις μεταξύ του ενός και του άλλου αλλά στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων που θα ικανοποιούν το αίσθημα ασφάλειας της ρωσικής πλευράς, την πραγματική ουδετερότητα της Ουκρανίας, να μην εγκατασταθούν επιθετικά όπλα σε αυτήν όπως και στις άλλες χώρες της ανατολικής Ευρώπης και διαμόρφωση συνθηκών ειρηνικής διαβίωσης με πλήρη δικαιώματα για όλους τους κατοίκους της Ουκρανίας.  Ίσως μία συγκρότηση της χώρας ως ομόσπονδης Δημοκρατίας στη βάση των συμφωνιών του Μινσκ την οποία η ουκρανική ηγεσία υπέγραψε και δεν εφάρμοσε ποτέ και οι Γερμανοί και οι Γάλλοι επίσης δεν την πίεσαν για την εφαρμογή τους να είναι η λύση.

Ένα εργατικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα χωρίς εξαρτήσεις από καμία πλευρά, εντελώς ανεξάρτητο από το κεφάλαιο, σταθερά προσανατολισμένο στην υπεράσπιση των δικαίων της εργατικής τάξης και των λαών και στην υπόθεση του σοσιαλισμού μπορεί να δώσει προοπτική.

Τ. Κ.