Ο Σπύρος Κατωπόδης και ο Γιάννης Σταθάτος (παράγοντες του Τηλυκράτη) συναντούν τον Μπάμπη Δρόσο στο σπίτι του στο Περιστέρι και με την παρότρυνση του συμπαίκτη του Λουκιανού Γκιόκα, τον πειθούν να έρθει στον Τηλυκράτη. Στις 30 Ιουλίου του 1954 ο Μπάμπης Δρόσος φτάνει στην Λευκάδα και η άφιξή του ξησηκώνει μεγάλο ενθουσιασμό στις τάξεις των φιλάθλων του Τηλυκράτη που τον υποδέχτηκαν στο λιμάνι με μεγάλη θέρμη. Ο Δρόσος μετατρέπεται σε παίκτη-προπονητή του Τηλυκράτη και στον πρώτο φιλικό αγώνα στην Πρέβεζα (15/8/1954) η λευκαδίτικη ομάδα κερδίζει την ΑΕ Πρέβεζας με 1-0. Παίκτες εκείνης της ομάδας ήταν οι εξής: Νησιώτης, Ανυφαντής, Γλένης, Σ. Χαλικιάς, Σολδάτος, Ορφανός, Χ. Βρεττός, Γ. Βρεττός, Χαριτίδης, Μίγκος, Μαραγκός, Φ. Χαλικιάς, Δεϊβέκης και Μεσσήνης.
Από το 1954 έως το 1956 ο Τηλυκράτης συμμετείχε στον Νότιο όμιλο του πρωταθλήματος Ηπείρου, ενώ από το 1956 έως το 1960 που στο τιμόνι του ήταν ο Μπάμπης Δρόσος, ο Τηλυκράτης παίρνει μέρος στο Ενιαίο πλέον Ποδοσφαιρικό Πρωτάθλημα Ηπείρου. Το αγωνιστικό σύστημα που εφάρμοσε ο Μπάμπης Δρόσος στην τότε ομάδα του Τηλυκράτη ήταν το 3-2-2-3, το οποίο είχε αποδειχτεί πολύ αποτελεσματικό. Με τον διεθνή πρώην παίκτη του Ολυμπιακού, το έργο των συμπαικτών του στον Τηλυκράτη έγινε πιο εύκολο, ενώ πέρα από το ότι ο Τηλυκράτης έμεινε όρθιος και ζωντανός την περίοδο εκείνη, η ομάδα υπό την καθοδήγησή του απέκτησε πιο επιθετικό στυλ και έγινε πιο μαχητική.
*** Τα παραπάνω στοιχεία αντλήθηκαν από το βιβλίο του Θανάση Καλαφάτη “Αθλητική και κοινωνική ιστορία του ΤΗΛΥΚΡΑΤΗ ΛΕΥΚΑΔΟΣ 1927-1987, Συνέχειες και ασυνέχειες”.