Το κακό ξεκίνημα στην σεζόν (τρεις ήττες έως την έβδομη αγωνιστική), τότε που έψαχνε να βρει “πατήματα” και “χημεία”, την έβαλαν από νωρίς σε έναν αγώνα δρόμου για να καλύψει το χαμένο έδαφος. Από εκείνο το σημείο (όγδοη αγωνιστική) και μετά η Δόξα έχει καλές στιγμές που είναι οι περισσότερες και ορισμένες κακές που την έχουν αναγκάσει να βαδίζει με το “πιστόλι στον κρόταφο”. Η μείωση των ελπίδων για επίτευξη του στόχου της ανόδου μετά την ήττα “φαρμάκι” στην Λιβαδειά, θα περίμενε κανείς να οδηγήσει τους παίκτες σε ένα ψυχολογικό “άδειασμα”. Κάτι τέτοιο δεν έγινε. Κι αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στα ματς που ακολούθησαν με Φίλιππο και Λαύριο, εκεί όπου η Δόξα παρουσιάστηκε “ανταγωνιστική, συγκεντρωμένη, αξιοπρεπής και συνεπής στον στόχο”, όπως δήλωσε και ο Βαγγέλης Ζιάγκος. Η ήττα του Αρκαδικού από την Καβάλα ήταν ένα ευχάριστο γεγονός για την Δόξα, αυτό όμως δεν θα πρέπει να αλλάξει σε τίποτα τον προσανατολισμό για τα επόμενα ματς. Και τα πέντε που ακολουθούν (το έκτο είναι με τον Ηλυσιακό που έχει αποχωρήσει), απαιτούν αντιμετώπιση τέτοια που δεν θα επιτρέψει να χαθούν οι καρποί τυχόν νέας γκέλας της ομάδας της Τρίπολης και των συγκατοίκων της. Όσοι “βλέπουν” στραβοπατήματα των ανταγωνιστών της Δόξας και ανησυχούν ότι αυτή δεν θα είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της, πρέπει να κατανοήσουν ότι το ρόστερ της ομάδας απαρτίζεται από επαγγελματίες. Από παίκτες που είναι έτοιμοι να υπερασπιστούν τα συμφέροντά της έως και την τελευταία ώρα που θα έχουν συμβόλαιο μαζί της.