Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι,  Λευκαδίτες και Λευκαδίτισσες

Δεχόμαστε έναν καταιγισμό μιας πρωτοφανούς κυβερνητικής προπαγάνδας που παρουσιάζει ως σωτήρια την γνωστή αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική. Ο πρωθυπουργός, διατυμπανίζει ότι τελειώνουν τα μνημόνια και ότι τώρα έχουμε γίνει κανονική χώρα. «Τώρα πια μας ακούν, μας αναγνωρίζουν, μας σέβονται», λέει ο πρωθυπουργός και δείχνει συναντήσεις του με τα «κοράκια» των αγορών.

Μετά την πυροσβεστική τακτική -που είχε ξεκάθαρο στόχο την υπονόμευση του κινήματος και των αγώνων και τη στήριξη της μνημονιακής πολιτικής και των κυβερνήσεων- φαίνεται ότι ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός μαζί με αστικές πολιτικές δυνάμεις αλλάζουν τακτική και αναλαμβάνουν πρωτοβουλία. Προκήρυξαν, ως «Κοινωνική Συμμαχία»,  την Ημέρα πανεθνικής δράσης στις 30/5.

Οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που συμμετέχουν στην «Κοινωνική Συμμαχία», προκήρυξαν εικοσιτετράωρη απεργία, φυσικά, στα μέτρα και τα στάνταρ των απεργιών τους. Καλούν τους εργαζόμενους σε αυτήν την απεργία με αιτήματα “την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας, για ένα “εθνικό σχέδιο”!!!» όπως το ονομάζουν, δηλαδή με τα αιτήματα και το πλαίσιο του ΟΟΣΑ, του ΔΝΤ, της ΕΕ, της ΕΚΤ, των μνημονίων και της κυβέρνησης.

Αυτός είναι ο ρόλος τους, η καθήλωση του συνδικαλιστικού κινήματος ώστε να μην ξεπεράσει το κίνημα και οι αγώνες τα όρια που θέτουν τα συμφέροντά της αστικής τάξης και οι πολιτικές επιδιώξεις της.

Οι εργαζόμενοι, μαζί με όλα τα φτωχά λαϊκά στρώματα, θα πρέπει να συμπήξουν το δικό τους μέτωπο ενάντια και σε αυτούς που υπαγορεύουν τις ορέξεις του κεφαλαίου αλλά και σε αυτούς που τις προωθούν στους εργαζόμενους. Σε αυτές τις συνθήκες αυτό είναι το πρωταρχικό για να ζωντανέψει «η ξαποσταμένη ελπίδα».

Το πλαίσιο αιτημάτων για αυτό το μέτωπο δεν μπορεί σήμερα να είναι άλλο από τα σημερινά άμεσα ζητήματα του μεροκάματου, του μισθού, των συντάξεων, της υγείας, της παιδείας. Δεν μπορεί παρά να είναι η εναντίωση στη μήτρα που γεννά τους πολέμους, τα αντεργατικά μνημόνια, την ανεργία, τη φτώχεια, την ανέχεια στον εργάτη, στον αγρότη, στο βιοπαλαιστή. Και αυτή η μήτρα είναι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, το ΔΝΤ και οι κυβερνήσεις τους.

Η πανεθνική ημέρα δράσης που προωθείται από την αστική τάξη και την κυβέρνηση απαιτεί ισχυρή απάντηση από την πλευρά των ταξικών δυνάμεων. Απαιτεί ένα κίνημα μαζικό και ενωτικό. Αυτό προϋποθέτει να ξεπεραστεί η άγονη αντιπαράθεση μεταξύ των δυνάμεων και των συνδικάτων με ταξικό προσανατολισμό. Προϋποθέτει ένα κίνημα που προβάλλει και διεκδικεί τα ζωτικά αιτήματα της εργατικής τάξης και των εργαζομένων και αντιπαλεύει τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης με προοπτική ακύρωσης τους.

Ένα τέτοιο μέτωπο με μια τέτοια τακτική, θα μπορέσει να έχει και άμεσα αποτελέσματα αλλά και να ωριμάσει τις συνειδήσεις και να κάνει ορατή την άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Με αυτήν την προοπτική ενός τέτοιου μετώπου, οι εργαζόμενοι είναι ανάγκη να πάρουν οι ίδιοι στα χέρια τους και αυτήν την απεργία στις 30 του Μάη, συμμετέχοντας μαζικά, μαχητικά, δυναμικά σ’ αυτήν και επιβάλλοντας τη συνέχιση και ενδυνάμωση όλων των μορφών πάλης με διαρκείς κινητοποιήσεις.