Κατέβηκα στην πόλη μου χθες και την αλώνισα αποχαιρετώντας τις ανέμελες μέρες του φθινοπώρου. Σε λίγο το χιόνι θα πέσει απαλό και μετά θα παγώσει και θα σκληρύνει ακινητοποιώντας τους διαβάτες.

Ετσι λοιπόν που περνοδιάβαινα αρχές Νοέμβρη στα πεζοδρόμια, αντιλήφθηκα πως η πόλη είχε κιόλας φορέσει τα γιορτινά της. Πως όλες οι βιτρίνες είχαν ντυθεί Χριστουγεννιάτικα με φώτα και βραδυνές τουαλέτες. Πως τα γιορτινά παραμύθια είχαν καθήσει πίσω απο τα τζάμια περιμένοντας να διηγηθούν τους Χριστουγεννιάτικους μύθους στα πιτσιρίκα.

Η κεντρική λεωφόρος McGill κι αυτή έχει στολιστεί με φώτα.Στο βάθος αναμμένο το Μεγάλο Χριστουγεννιάτικο δέντρο του VilleMarie. Το Μοντρεάλ  μυρίζει γιορτές, ασφυκτιά κάτω απο την ανάγκη να πουλήσει τα χριστουγεννιάτικα δώρα, ανεβάζοντας τις πωλήσεις της λιανικής αγοράς.

Απο τα μαγαζιά ξεχυνόταν Χριστουγεννιάτικες μουσικές και τραγούδια. Οι Αη Βασίληδες ή Σαντας φιγουράρουν σε κάθε σημείο. Σχεδόν πλανάσαι πως έχει έρθει ο Δεκέμβρης και τα Χριστούγεννα είναι στη γωνία.

Πρέπει να πώ ότι όλο και περισσότερο ενοχλούμαι χρόνο με το χρόνο με αυτή την ακατανίκητη επίθεση της Χριστουγεννιάτικης ατμόσφαιρας εδώ στη Βόρεια Αμερική. Αντιλαμβάνομαι πως είναι η σοβαρότερη γιορτής και πως τα μαγαζιά θέλουν να δημιουργήσουν διάθεση για ψώνια.

Αλλά ίσως θα πρέπει να μπεί ένα χρονοδιάγραμμα για τον γιορτασμό των Χριστουγέννων. Γιατί αυτό το τόσο νωρίς και τόσο άκαιρο, χαλάει την αμτόσφαιρα και προπάντων διαλύει την προσμονή όλων μας για τη μεγάλη γιορτή της Χριστανοσύνης!