Με αρκετή καθυστέρηση και με πολύ μεγαλύτερη έκπληξη πληροφορήθηκα για την απάντηση που μου έδωσε –ή μάλλον μου έστειλε μέσω του διαδικτύου σωστότερα- ο πρώην δήμαρχος , πρώην αντιδήμαρχος, πρώην υποψήφιος βουλευτής, νυν δημοτικός σύμβουλος και νυν και αεί υποψήφιος κάπου με τον ΣΥΡΙΖΑ κ. Κωνσταντίνος Δρακονταειδής. Και λέω έκπληξη, γιατί είθισται να απαντάμε σε κάποιον  που μας ρώτησε κάτι, ή είπε ή έγραψε κάτι που μας αφορά. Εγώ όμως ο καημένος, ούτε τον ρώτησα οτιδήποτε, ούτε είπα κι ούτε έγραψα οτιδήποτε που να τον αφορά τους τελευταίους αρκετούς μήνες.  Και ομολογώ πως είμαι ιδιαίτερα ευτυχής γι αυτό, γιατί  τότε που ήταν δήμαρχος, σπανίως είχα  την ευτυχία  να γράψω κάτι θετικό κι ευχάριστο. Οπότε, καθόλου δεν τον νοσταλγώ, ομολογώ,  σε θέση τέτοια που θα ήμουν υποχρεωμένος να ασχοληθώ μαζί του καθ΄ οιονδήποτε τρόπο. Καλά είναι εκεί στο περιθώριο που τον έθεσε ο Λευκαδίτικος λαός , να λέει τους ανούσιους μονολόγους του -παραβιάζοντας κάθε όριο- στα δημοτικά συμβούλια, στα οποία ευτυχώς, το χασμουρητό επιτρέπεται…

Όταν λοιπόν με πληροφόρησαν πως ο μεγάλος αυτός πολιτικός άνδρας μου έκανε την τιμή να μου …απαντήσει ονομαστικά, σκέφθηκα δυο πιθανές αφετηρίες:  Είτε πως αυτό οφείλεται στις ζέστες που μόλις σφίξανε, οπότε θα έχει την αμέριστη συμπάθειά μας, είτε οφείλεται στην παλαιόθεν γνωστή αυθαιρεσία του, αυτή που του προσπόρισε το προσωνύμιο «μικρός Τσαουσέσκου», οπότε θα έχει απλά την κατανόησή μας…

Διαβάζοντας την «απάντησή» του, που βέβαια μόνο απάντηση δεν ήταν, κατάλαβα πως με «μπέρδεψε» με τον «Σχολιαστή» του FORTSA LEFKADA και ακριβοδίκαιος και δημοκρατικός καθώς είναι, μου απηύθυνε έναν ξεγυρισμένο και ανορθόγραφο λίβελλο επιπέδου …Δρακονταειδή!

Μέχρι και την στερημένη από παιχνίδια παιδική μου ηλικία μπέρδεψε μέσα ο αθεόφοβος, προκειμένου να ψυχογραφήσει τις υποτιθέμενες εμμονές μου!…

Εγώ δεν θα πέσω στην ίδια λακκούβα και δεν θα αναφερθώ στα όψιμα προσωπικά του κουσούρια «ιδιωτικής χρήσης», με τα οποία γελάει ο κόσμος, αλλά απλά θα θυμίσω την δημόσια και την πολιτική εικόνα του ανδρός, για να ξέρουμε για ποιον μιλάμε:  Μιλάμε για έναν πρώην  τοπικό άρχοντα του δύσμοιρου νησιού μας, απ΄ αυτούς που προκύπτουν σπάνια αλλά αφήνουν εποχή, ο οποίος βέβαια είναι γνωστό πως εκλέχτηκε δήμαρχος! Εγώ δεν θα πω κάτι, απλά θα θυμίσω την παροιμία που λέει «όταν τσακώνονται τα βουβάλια στο βάλτο την πληρώνουν τα βατράχια», την οποία ένας γνωστός για το πνεύμα του συμπολίτης μας τότε, την έλεγε κάπως διαφορετικά: «Όταν τσακώνονται τα βουβάλια  στον βάλτο, προκύπτει δήμαρχος ο βάτραχος», έλεγε και  τρελαινόμαστε στα γέλια…

Εκλέχτηκε λοιπόν δήμαρχος, αλλά τι δήμαρχος: Ο μακροβιότερος του 21ου αιώνα, αφού η κυβέρνησή του (του ΣΥΡΙΖΑ) τότε έτσι αποφάσισε. Παρότι όμως ήταν ο μακροβιότερος δήμαρχος, ήταν και ο μοναδικός που δεν άφησε ούτε ένα έργο, έτσι για να τον θυμούνται οι άτυχοι Λευκαδίτες. Τον θυμούνται όμως για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και για τα αξεπέραστα ρεκόρ που πέτυχε…

Η καλή μέρα από το πρωΐ φαίνεται.  Έτσι κι ο αιρετός μας, αμέσως μετά την εκλογική νίκη του έδωσε το πρώτο δείγμα γραφής: Δεν πήρε κάποια άδεια άνευ αποδοχών απ΄ την δημόσια υπηρεσία που εργάζονταν μέχρι (3 μήνες αργότερα) να αναλάβει  τα καθήκοντά του, όπως θα έκανε ο κάθε αξιοπρεπής άνθρωπος στην θέση του, που θα έκρινε πως του λείπει ενημέρωση. Αλλά για ολόκληρο εκείνο το καλοκαίρι, εμφανίζονταν κάθε πρωί στην υπηρεσία του, υπέγραφε στο σχετικό βιβλίο παρουσιών κι αμέσως αναχωρούσε να πάει στο δημαρχείο όπως έλεγε για «…ενημέρωση»!  Και βέβαια πληρώνονταν κανονικά!!

Μετά την ανάληψη των υψηλών καθηκόντων του άρχισαν τα ρεκόρ: Το πρώτο του ρεκόρ είναι πως ήταν ο πρώτος αιρετός πανελλαδικά που ανεβοκατέβαινε στα υπουργεία, όχι για να ζητήσει ή να προωθήσει κάποιο έργο για τον τόπο του, αλλά για να σαμποτάρει και τελικά να ακυρώσει το έργο της  υποθαλάσσιας ζεύξης, που μετά από μελέτες και προσπάθειες τριάντα χρόνων είχε επιτέλους φθάσει στο επίπεδο δημοπράτησης!

Τελευταία βέβαια απέκτησε και επίδοξο ανταγωνιστή σ΄ αυτό, τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου, αλλά αυτός τουλάχιστον δεν είναι δήμαρχος…

Ένα δεύτερο, όχι ακριβώς ρεκόρ αυτό, αλλά ισοδύναμο με ρεκόρ χαρακτηριστικό του, είναι πως ο πρώην ήταν ο μόνος δήμαρχος που έλεγε (δημοσίως και ευθαρσώς από μικροφώνου του Δημοτικού Συμβουλίου), ποιοι νόμοι δεν του αρέσουν και  τους οποίους αυτός δεν πρόκειται να εφαρμόσει ποτέ! Αυτό κι αν ήταν μαγκιά!!

Και μην νομίσετε πως έμενε στα λόγια! Γι αυτό και δεν είχε καμιά αναστολή, να καπνίζει αρειμανίως δημόσια και παραβιάζοντας τον νόμο, όχι απλά μέσα στο Διοικητήριο, αλλά ακόμα και στην (ανοιχτή) πόρτα της αίθουσας των συμβουλίων, φυσώντας μάλιστα τον καπνό μέσα στην αίθουσα, αφενός σαν επίδειξη ισχύος κι αφετέρου για να μην χάνει λέξη απ΄ τα διαδραματιζόμενα στην  συνεδρίαση…

Ένα ακόμα αξεπέραστο ρεκόρ του ήταν η οξεία μικροφωνίτιδα απ΄ την οποία έπασχε (και συνεχίζει πάσχει). Δεν θα απέχω πολύ απ΄ την αλήθεια αν πω ότι περισσότερο από τον μισό χρόνο των συνεδριάσεων, όταν ήταν δήμαρχος, μιλούσε ο ίδιος.! Για το τι έλεγε, ας το αφήσουμε καλύτερα…

Ένα απ΄ τα πιο πρόσφατα ρεκόρ του όμως, που δεν πρέπει να παραλείψουμε, είναι η άμετρη φιλοδοξία του όπως και οι απίστευτες επιδόσεις του στην καρεκλοθηρία! Δεν πρέπει να υπήρξε ποτέ άλλος δήμαρχος πανελλαδικά, που να έχει πιάσει πάτο στις εκλογές προσπαθώντας να επανεκλεγεί, μετά να παραιτήθηκε πρόωρα από δήμαρχος για να είναι υποψήφιος για βουλευτής  και αφού πήγε κι εκεί «άπατα», να επιστρέφει στην δημοτική Αρχή για τους ελάχιστους μήνες που απομένουν μέχρι την παράδοση στους επόμενους σαν …αντιδήμαρχος, υπό τον πρώην αντιδήμαρχό του που τον αντικατέστησε!!! Μιλάμε για απίστευτη προσκόλληση στα μεγαλεία της εξουσίας, αν με εννοείτε, με τρόπο που να μην πηγαίνει ούτε μια ώρα χαμένη…

Όπως όλοι οι εραστές της εξουσίας, έτσι κι ο δικός μας πρώην, έχει εντονότατα αισθήματα με τα ΜΜΕ. Σχέσεις μεγάλης λατρείας προς το μέσο που θεωρεί ότι τον υποστηρίζει (ή τον λιβανίζει) και θανατερού μίσους  προς αυτόν που θα διανοηθεί να του κάνει κριτική, σαν καλή ώρα την αφεντιά μου.  Στην πρώτη περίπτωση -και ενόσω ήταν δήμαρχος- έφθανε στο σημείο να κάνει δημόσια κριτική ακόμα και σε δικαστική απόφαση, αν έτσι θα ικανοποιούσε κάποιο λατρευτό του μέσο ή πρόσωπο! Στην δεύτερη περίπτωση πάλι, μπορούσε με ελαφρά τη καρδία ακόμη και να ψευδομαρτυρήσει, προκειμένου να βλάψει (διάβαζε τιμωρήσει), κάποιον που του κάνει κριτική!…

Όμως ξεφύγαμε έστω και δικαιολογημένα, ενώ ο σκοπός  μας ήταν να απαντήσουμε στην «απάντηση» του π. δημάρχου τόσο εμείς προσωπικά, όσο και εκ μέρους του «Σχολιαστή» και αφού πριν πήραμε την έγκριση του, να του απαντήσουμε και για το δικό του επίμαχο σχόλιο «Άλλος χρεώνει κι άλλος πληρώνει», που προκάλεσε άλλωστε όλη τούτη την αναστάτωση.

Ερχόμαστε στην ουσία λοιπόν και του λέμε:

Α) Αγνοούμε παντελώς και αντιπαρερχόμαστε τους λιβελλοειδείς χαρακτηρισμούς του, οι οποίοι εν κατακλείδει χαρακτηρίζουν τον ίδιο. Από κόρακα άλλωστε μόνο «κρα» θα ακούσεις, όχι κελαδίσματα…

Β) Σε ότι αφορά τις «οικονομικού περιεχομένου» παραγράφους του 1, 2. 3. 4 5 και 6 απλά του λέμε ότι ο Δήμος Λευκάδας υπάρχει και λειτουργεί στην ελληνική επικράτεια, όπως ακριβώς και όλοι οι υπόλοιποι δήμοι. Απ΄ την στιγμή λοιπόν που το σχόλιο για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές βασίζονταν στην λίστα του υπουργείου και ήταν απολύτως συγκριτικό, οι δικαιολογίες που αναφέρει ο πρώην περιττεύουν και βέβαια εκπίπτουν. Όταν λειτουργείς στο ίδιο περιβάλλον, με τους ίδιους νόμους και με τις ίδιες προϋποθέσεις, δεν μπορείς να επικαλείσαι ούτε τις δυσκολίες της συγκυρίας, ούτε τις υποχρηματοδοτήσεις (που είναι κοινές για όλους).  Απλά είσαι στην δεκαπεντάδα των πρωταθλητών στα χρέη και μπροστά από άλλους εβδομήντα. Κι αυτό ούτε αλλάζει, αλλά έχει και την σημασία του…

Γ) Για την αύξηση των εσόδων που επαίρεστε στην παραγρ. 7, κρίνοντας από το ποσό που εσείς αναφέρετε, υποθέτουμε  πως οφείλεται στο άγριο και συνάμα παράνομο χαράτσωμα των δημοτών που πλήρωναν κάποια εκατομμύρια τελευταία για δεματοποιητή και δεματοποιητή δεν είχαμε…  Οπότε στο σπίτι του κρεμασμένου καλύτερα είναι να μην μιλάτε για σχοινί…

Δ) Και πάμε στο «ψητό» τώρα:  Από την επίσημη και λεπτομερή κατάσταση με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δήμου που επισυνάπτεται, προκύπτει πέρα από κάθε αμφιβολία πως την 31η Μαΐου 2020 αθροιζόμενες (και μάλιστα χωρίς τα δεκαδικά) οι ληξιπρόθεσμες οφειλές -που προέρχονταν μόνο από το διάστημα της δικής σας θητείας- έφθανε τα 1.568.905 Ευρώ! Που σημαίνει πως η επιχορήγηση με 1.570.000 Ευρώ από το υπουργείο, ίσα που φθάνουν για να εξοφληθούν οι αποκλειστικά δικές σας ληξιπρόθεσμες οφειλές!! Τουλάχιστον αυτές που υπήρχαν την 31η Μαΐου… Ούτε για πριν μιλάμε, ούτε για μετά!! !Πράγμα που επίσης σημαίνει πως οι δημοσιογράφοι του ΦΟΡΤΣΑ είτε με εισαγωγικά τους γράφετε, είτε χωρίς, εκτιμούν σωστά τα πράγματα και γράφουν με εντυπωσιακή ακρίβεια μεγεθών…

Κατόπιν αυτών εμείς δεν σας παραδίδουμε στην κρίση των πολιτών (καθότι αυτοί σας έκριναν και σας εξαπέστειλαν), αλλά στην κρίση των αριθμών που ποτέ δεν λένε ψέματα, όπως κάποιοι πρώην…

Υ.Γ: Θα σας συνιστούσα πολύ φιλικά κι εντελώς καλοπροαίρετα, όταν εκφέρετε γραπτό δημόσιο λόγο, δίνετε πριν το κείμενό σας  να το διορθώνει κανένας ορθογράφος ώστε να μην εκτίθεστε. Γιατί να ξέρετε, αυτά τα άτιμα τα ρήματα και οι καταλήξεις τους εκθέτουν πολύν κόσμο… Μην είστε και σεις ανάμεσα…