Αυτή είναι η κατασκευή που «φιλοξενεί» τη μαύρη συνθετική δεξαμενούλα υποδοχής των καμμένων λιπαντικών (λαδιών) απ΄τα σκάφη. Σκοπός της ύπαρξής της είναι να αποφεύγεται η ρύπανση (της ξηράς και κυρίως της θάλασσας)

Τριτοκοσμική και άκρως επικίνδυνη είναι η εγκατάσταση παραλαβής λαδιών (απ΄τα σκάφη) που υπάρχει στην Ανατολική παραλία της πόλης και στον χώρο ευθύνης του Λιμενικού Ταμείου. Καλύτερα όμως ν΄ αφήσουμε τις εικόνες να μιλήσουν κι εμείς ας περιοριστούμε σε επεξηγηματικές παρατηρήσεις για να καταλάβουν ακόμα κι οι πιο άσχετοι (σαν τους αρμοδίους για παράδειγμα) τι συμβαίνει.

Η δεξαμενή όπως βλέπετε, περιβάλλεται από μια στεγανή γούρνα που σκοπό έχει να συγκρατήσει κάποια λαδάκια που πιθανόν θα τρέξουν ή θα στάξουν από αδέξιο ή απρόσεκτο χειρισμό. Δεν θα έπρεπε βέβαια να «φιλοξενεί» τόσα δοχεία (μπιτόνια κ.λ.π.) βέβαια, τα οποία αφού αδειάσουν, θα πρέπει να αποθηκεύονται σε κάποιο ειδικό κάδο με καπάκι (που όμως λείπει εντελώς απ΄την εγκατάσταση). Με τα ανεμοβρόχια όμως της τελευταίας εβδομάδας, όπως ήταν πολύ φυσικό και απολύτως αναμενόμενο, μέρος της βροχής ξεπερνούσε το περιορισμένο στέγαστρο κι ανέβασε την στάθμη των λαδιών στη γούρνα.

Με φυσική συνέπεια η στάθμη ν΄ανέβει, η γούρνα να ξεχειλίζει σε κάθε ανεμοβρόχι και τα λάδια ανεξέλεγκτα να πέφτουν στο πεζοδρόμιο κι από κει στην θάλασσα! Που με λίγα λόγια σημαίνει πως η διαρκής θαλάσσια ρύπανση ήταν μια απολύτως βέβαιη συνέπεια.

Όμως δεν είναι μόνο η ρύπανση κι η κακή εικόνα οι μοναδικές συνέπειες της ασχετοσύνης (ή μήπως και της αφροσύνης) των «αρμοδίων». Γιατί παραμονεύει κι ένας πολύ χειρότερος κίνδυνος για τους ανύποπτους διαβάτες που ενδεχομένως θα χρησιμοποιήσουν το πολυσύχναστο αυτό πεζοδρόμιο και λόγω νύχτας, λόγω βροχής ή για κάποιον άλλο λόγο, δεν θα εντοπίσουν έγκαιρα τον κίνδυνο της ολισθηρότητας που ελλοχεύει για να τους στείλει στο νοσοκομείο ή …ακόμα χειρότερα!

Αν κάτι αντίστοιχο συνέβαινε σε κάποιο πολιτισμένο κράτος (Β. Αμερικής, Δυτικής και Βόρειας Ευρώπης, Αυστραλία, Ιαπωνία ακόμα και στην Σιγκαπούρη), να είσθε βέβαιοι πως ο υπεύθυνος, αν γλίτωνε τη φυλακή (πράγμα δύσκολο), δεν θα γλίτωνε το πρόστιμο κάποιων εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Εδώ βέβαια, «έλα μωρέ τώρα, και τι έγινε…)

Συμπέρασμα: Αυτά συμβαίνουν στη χώρα της πολυπραγμοσύνης, που όλοι ξέρουμε να τα κάνουμε όλα. Γιατί  μπορεί κανείς να είναι καλός υπάλληλος της εφορίας, καλός υπάλληλος του τελωνείου ή καλός καθηγητής (ή φροντιστής) μέσης εκπαίδευσης, αυτό όμως δεν σημαίνει πως είναι και σε θέση να διαχειριστεί λιμάνια. Κι αν προσπαθήσει να το κάνει, είναι περίπου βέβαιο πως θα προκύψουν δυσάρεστα κι επικίνδυνα φαινόμενα, σαν αυτά που είδαμε παραπάνω.

Πηγή fortsalefkada