ΜΕΤΩΠΙΚΗ  ΔΡΑΣΗ  ΛΕΥΚΑΔΑΣ – Η απόλυτη παράδοση στις ορέξεις των μεγαλοκεφαλαιούχων και των ολιγαρχών

Διαβάζουμε στον ημερήσιο αθηναϊκό τύπο ότι το συμβούλιο της επικρατείας (ΣτΕ) με δύο αποφάσεις του οριστικοποίησε την απαγόρευση διέλευσης σκαφών μεταξύ Σκορπιού και Σκορπιδίου, παραδίδοντας την περιοχή στην απόλυτη κυριαρχία του ολιγάρχη του Σκορπιού που προχωρεί σε επένδυση 165 εκατομμυρίων ευρώ για να μετατρέψει το πανέμορφο νησί στο μοναδικό, όπως αναφέρεται, νησί της Μεσογείου με υπερπολυτελή υποδομή για την φιλοξενία αποκλειστικά και μόνο VIP αποκομίζοντας φυσικά τεράστια κέρδη για τον ιδιοκτήτη του.

Όλοι και όλα λοιπόν στα πόδια των μεγαλοκεφαλαιούχων, το περιβάλλον, η κατάργηση ουσιαστικά των πολεοδομικών διατάξεων και η υπέρβαση όλων των διατάξεων που εμποδίζουν τα σχέδια αυτά και τώρα καταργείται η ελευθερία διέλευσης στη θάλασσα.

Στο στόχο αυτό είναι σύμφωνες όλες οι κυβερνήσεις. Η κυβέρνηση Τσίπρα δια του υπουργού της Δρίτσα πήρε την απόφαση της απαγόρευσης διέλευσης για τον απλό λαό και τους επαγγελματίες της περιοχής και το ΣτΕ επί κυβέρνησης Κ Μητσοτάκη έβαλε την βούλα της οριστικής ισχύος του μέτρου. Δεν φανταζόμαστε να πει κανείς ότι δεν φταίει η σημερινή κυβέρνηση αφού είναι απόφαση του ΣτΕ γιατί αν ήθελε θα μπορούσε να έχει καταργήσει την απόφαση Δρίτσα τέσσερις μήνες τώρα, πράγμα που δεν έπραξε.

Εξάλλου για την απόφασή του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης να καταργήσουν κάθε εμπόδιο ώστε να προσελκύσουν κάποιες επενδύσεις παραδίδοντας τη δημόσια περιουσία και τις καλύτερες επιχειρήσεις και προσφέροντας όρους αποικιακούς υπάρχουν πολλές αποδείξεις μέχρι τώρα.  Σκουριές, Ελληνικό, λιμάνι του Πειραιά Cosco κλπ.

Η κυβέρνηση που κόπτεται για την κατάργηση όλων των άβατων στη χώρα δημιουργεί ουσιαστικά πλήθος άβατα κατ’ απαίτηση των πολυεθνικών και των μεγαλοκεφαλαιούχων και τα φαινόμενα αυτά θα πολλαπλασιαστούν στο προσεχές μέλλον.

Το μοντέλο καπιταλιστικής ανάπτυξης που χρεοκόπησε τη χώρα είναι σήμερα παρόν και μάλιστα με χειρότερους όρους από την εποχή της Εsso Pappas. Η νέα χρεοκοπία ετοιμάζεται αργά αλλά σταθερά, η συγκέντρωση του πλούτου θα αυξάνει στα χέρια ελάχιστων και η κοινωνία θα υποφέρει και θα δυστυχεί.