Γράφει ο Γεράσιμος Αραβανής

Πρόσφατα στους Βουλιαράτες, χωριό της περιοχής της Δρόπολης στη νότια Αλβανία, κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα, η αλβανική αστυνομία σκότωσε τον ομογενή Κ. Κατσίφα. Ο θάνατος ενός ανθρώπου, και μάλιστα με τέτοιο τρόπο, είναι από μόνο του ιδιαίτερα πολύ σημαντικό γεγονός για τους οικείους και την περιοχή του. Το συγκεκριμένο όμως περιστατικό πάει πολύ πιο πέρα, έχει διαστάσεις ευρύτερες που επηρεάζουν σοβαρά τις σχέσεις των δύο χωρών και ακόμη περισσότερο δηλητηριάζουν τις σχέσεις των δύο λαών με το δηλητήριο του εθνικισμού.

Ας σημειώσουμε ορισμένα στοιχεία:

  • Την κτηνωδία της αλβανικής αστυνομίας που, αντί να συλλάβει και να αφοπλίσει έναν άνθρωπο με τόσες δυνάμεις που διέθετε στον χώρο, φρόντισε να τον εκτελέσει σαν να ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Όσα ακολούθησαν ήταν ακόμη χειρότερα με πιο ακραίο την άρνηση να παραδώσουν στους οικείους του την σορό του για δέκα ολόκληρες μέρες
  • Την ποιότητα και τους προσανατολισμούς της αλβανικής ηγεσίας και ιδιαίτερα του πρωθυπουργού της Ράμα, ο οποίος είναι ένα κράμα ακραίου εθνικιστή και μαζί ψευτοτσαμπουκά.
  • Την προσπάθεια χρόνια τώρα να ξεριζωθεί η ελληνική μειονότητα της Αλβανίας με πλήθος μέτρων και συμπεριφορών, όπως συλλήψεις, χρήση βίας, απαλλοτριώσεις περιουσιών με το πρόσχημα της εκτέλεσης αναπτυξιακών έργων.

Αυτή η συμπεριφορά είναι εντελώς απαράδεκτη.

Τι έκανε όμως ο Κ. Κατσίφας; Ντυμένος με στολή των ειδικών δυνάμεων του ελληνικού στρατού και ένα καλάσνικωφ στα χέρια περιδιάβαινε το χωριό και να πυροβολούσε κατά των αστυνομικών και στις κλήσεις τους να παραδοθεί δεν υπάκουσε. Πόσο εύκολο είναι, ένα κράτος, ιδιαίτερα στην περιοχή των Βαλκανίων να αποδεχτεί το σημαιοστολισμό περιοχής του με σημαίες άλλου κράτους; Να αποδεχτεί τα κάθε είδους συνθήματα, μέχρι και το «η Βόρειος Ήπειρος είναι ελληνική», που πρακτικά σημαίνει να αποδεχτεί ότι η Βόρειος Ήπειρος, το τμήμα της αλβανικής επικράτειας στο οποίο ένα μέρος του πληθυσμού του είναι ελληνικής καταγωγής, δεν είναι αλβανική επικράτεια αλλά ελληνική; Δηλαδή να αποδεχθεί ως προοπτική το διαμελισμό της χώρας του; Η στάση του αλβανικού κράτους με την κτηνώδη συμπεριφορά της αστυνομίας και τον ακραίο εθνικισμό των ηγητόρων του, είναι φυσικά απαράδεκτη και καταδικαστέα και η χώρα μας πρέπει να διαμαρτυρηθεί έντονα. Για την συμπεριφορά όμως του νεκρού και ενός τμήματος των ελλήνων της περιοχής τι πρέπει να πούμε; Σκεφτείτε κάποιοι στην Θράκη να σημαιοστολίζουν με τουρκικές σημαίες, να φορούν στολές του τούρκικου στρατού και να πυροβολούν με καλάσνικωφ;

Οι έλληνες είναι ευαίσθητοι και είναι ευνόητο αυτό στις συνθήκες των Βαλκανίων, να ανησυχούν για την ακεραιότητα της χώρας τους και την εθνική κυριαρχία της. Δεν έχουν όμως οι άλλοι λαοί το ίδιο δικαίωμα;

Ας δούμε και την στάση πολιτικών δυνάμεων και οργανώσεων και την πλειοψηφία των μέσων μαζικής ενημέρωσης στην Ελλάδα. «Να βομβαρδίσει η Ελλάδα τα Τίρανα» έριχνε ως σύνθημα στενός συνεργάτης του τέως πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Σημειώθηκαν επιθέσεις εναντίον Αλβανών που ζουν στην χώρα μας. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατέκλυζαν καθημερινά τα σπίτια κάθε ελληνικής οικογένειας με έναν ακραίο εθνικισμό και σωβινισμό, και να μην ξεχάσουμε την μετακίνηση 2000 ελλήνων, κατά ορισμένα μέσα, υπερπατριωτών που μετακινήθηκαν από τα συλλαλητήρια «για την Μακεδονία μας» στην κηδεία του εκτελεσθέντος για επίδειξη δύναμης.

Το δηλητήριο του εθνικισμού απλώνεται και από τις δύο πλευρές των συνόρων, υποδαυλίζεται από τις κυρίαρχες τάξεις και τις πολιτικές, θρησκευτικές και οικονομικές ελίτ και δηλητηριάζει τις σχέσεις των λαών, αλλοιώνει και στρέφει σε αντιδραστική κατεύθυνση τις συνειδήσεις και την συμπεριφορά εκτεταμένων τμημάτων των κοινωνιών, τροφοδοτεί τα σχέδια των αστικών τάξεων και του ιμπεριαλισμού με το διαίρει και βασίλευε

Η ελληνική κοινότητα της Αλβανίας έχει κάθε δικαίωμα να ζήσει ειρηνικά στον χώρο της και να απολαμβάνει τα δικαιώματα που απορρέουν από την ιδιότητα της ως αναγνωρισμένης ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Το ίδιο δικαίωμα έχουν και οι μειονότητες και γενικότερα οι άνθρωποι διαφορετικής εθνικής ταυτότητας στην Ελλάδα και σε όλες τις βαλκανικές χώρες. Την εθνοκάθαρση την έζησε η Βαλκανική τον 20ο αιώνα με την μετακίνηση εκατομμυρίων ανθρώπων από την Ελλάδα στην Τουρκία και αντίθετα και τις παρόμοιες μετακινήσεις μεταξύ όλων των χωρών της νότιας Βαλκανικής, ένας πραγματικός ξεριζωμός από τις εστίες που ζούσαν πολλούς αιώνες. Κάτι τέτοιο δεν πρέπει οι χώρες μας να ζήσουν σήμερα.

Αυτό δεν πρόκειται να το εγγυηθεί καμία κυβέρνηση καμιάς χώρας. Μόνο οι αγώνες των εργαζομένων, η δημιουργία ισχυρού κινήματος σε όλες τις χώρες, εναντίον του εθνικισμού και της καταπίεσης, εναντίον των εθνικών διαιρέσεων και συγκρούσεων, για πλήρη δικαιώματα κάθε είδους, για σταθερά σύνορα, καλύτερη ανθρώπινη ζωή, εναντίον του φασισμού του ιμπεριαλισμού και του πολέμου. Η ένταση των αγώνων για τα κοινωνικά και ταξικά προβλήματα, η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών όλων των χωρών και η κοινή δράση θα φέρουν το ταξικό πρόβλημα στην άμεση επικαιρότητα, θα είναι η απάντηση στον εθνικισμό, το φασισμό και τους ξεριζωμούς.

Γεράσιμος Αραβανής