Για μια ακόμα φορά γίναμε μάρτυρες της «τοξικής» διαχείρισης των απορριμάτων. Η παλιά χωματερή της Λευκάδας συνεχίζει να απειλεί τον αέρα και τη ζωή μας. Οι τοπικές διοικήσεις διαχρονικά έχουν μεγάλη ευθύνη για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος, με την οποία προωθείται η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμάτων.

Η χωματερή ενώ δεν έχει νομική υπόσταση και δεν επιτρέπεται η χρήση της, ξανατέθηκε σε λειτουργία παράνομα με ευθύνη της Τοπικής Διοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ. Αδιαφορούν για ότι συνέπειες μπορεί να φέρει στους εργαζόμενους στην καθαριότητα, αλλά και συνολικά στους κατοίκους και στο περιβάλλον της Λευκάδας. Η πυρκαγιά που προκλήθηκε στις 29/10 δημιούργησε μια επικίνδυνη ατμόσφαιρα για τους κατοίκους.  Μάλιστα, το επόμενο πρωί εμφανίστηκαν όλα να κυλούν σαν να μην συμβαίνει τίποτα, ενώ στην περιοχή, πολύ κοντά στην χωματερή υπάρχουν χώροι δουλειάς με αρκετούς εργαζόμενους, λειτουργούν 6 σχολεία, υπάρχουν κατοικίες, το ΚΤΕΛ κλπ.

Το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμάτων, με τις διάφορες «τοξικές» παρανέργειες, υπάρχει στο νησί πολλά χρόνια τώρα. Όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν μαζί με τη σημερινή ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όλες οι Δημοτικές, Περιφερειακές (και οι πρώην Νομαρχιακές) αρχές που κυβέρνησαν τον τόπο μαζί με τη σημερινή δημοτική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ, κατάφεραν ένα πράγμα: να εξωθήσουν τα πράγματα στα άκρα εκβιάζοντας τα εργατικά – λαϊκά στρώματα της περιοχής, ώστε να αποδεχθούν  δήθεν λύσεις που το μόνο που θα υλοποιούσαν είναι τα σχέδια ιδιωτικοποίησης του κερδοφόρου αυτού κλάδου!

            Οι «λύσεις», που έχουν προκριθεί που δήθεν ανοίγουν το δρόμο για να επιλύσουν οριστικά το πρόβλημα, όπως πχ ο δεματοποιητής, εγκυμονούν νέους κινδύνους. Το ΚΚΕ έχει ξαναεπισημάνει τους κινδύνους για εκρήξεις από την αργή παραγωγή αερίων στα δέματα απορριμάτων που «πακετάρει» ο δεματοποιητής. Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι η δημοτική αρχή επικαλούταν συνεχώς την αδυναμία να καλύψει με προσωπικό του Δήμου τη λειτουργία του δεματοποιητή και για αυτό έδωσε η λειτουργία του σε ιδιωτική εταιρία.

Αργότερα, με την κατασκευή του εργοστασίου που θα το εκμεταλλεύεται, επίσης, ιδιωτική εταιρία, το κόστος θα φορτωθεί στις πλάτες των δημοτών που θα δουν μεγάλες αυξήσεις των δημοτικών τελών στους λογαριασμούς ρεύματος. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί το γεγονός ότι η λειτουργία τέτοιων μονάδων, κατά κανόνα, γίνεται με ελλιπή μέτρα προστασίας όχι μόνο για προσωπικό τους, αλλά και για τη γενικότερη λειτουργία τους. Ο λόγος είναι ότι τα απαραίτητα μέτρα προστασίας αντιμετωπίζονται ως αχρείαστο κόστος που θίγει την κερδοφορία της επιχείρησης.

Το ΚΚΕ έχει πει από την πρώτη στιγμή ότι το σοβαρό πρόβλημα σχετικά με τη διαχείριση των απορριμμάτων δεν είναι θέμα τεχνικό, αλλά βαθιά πολιτικό. Με τη συγκεκριμένη διαχείριση θα χάνει ο λαός είτε αυτό αφορά την, με διάφορους τρόπους, υποβάθμιση του περιβάλλοντος, είτε την παραπέρα αφαίμαξη του εισοδήματός του κλπ. Η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, όμως, επιτρέπει πραγματικές λύσεις, φιλικές προς το περιβάλλον, με την παράλληλη εξοικονόμηση δαπανών και πόρων. Θα μπορούσε πραγματικά η κατάσταση στον τομέα αυτό να σταματήσει το πρόβλημα. Υπάρχουν μέθοδοι ασφαλούς επεξεργασίας των απορριμμάτων και η τεχνική δυνατότητα να βρεθούν κατάλληλες θέσεις και περιοχές για την τελική εναπόθεσή τους. Το μοναδικό εμπόδιό τους είναι το κριτήριο του κέρδους και η διαρκής αναζήτηση της σχέσης «κόστος-όφελος» σε όλες τις δραστηριότητες, ακόμα και τις πιο ευαίσθητες, που εισάγει η επιχειρηματική δραστηριότητα σε αυτές. Είναι πλέον φανερό, ότι οι δυνατότητες της κοινωνίας μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες του λαού. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να μπουν στο περιθώριο οι ανάγκες του κεφαλαίου, που επιτάσσουν την εμπορευματοποίηση των πάντων, τη λειτουργία τους με βάση το κέρδος των λίγων.

Το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμάτων, προς όφελος των κοινωνικών αναγκών, είναι ώριμο σήμερα να αντιμετωπιστεί στο βαθμό που η εργατική τάξη, ο λαός, έχοντας τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσίας στα χέρια του, θα μπορεί να σχεδιάζει κεντρικά, με επιστημονικό τρόπο την κατανομή των πόρων και του εργατικού δυναμικού, την αξιοποίηση των αποτελεσμάτων για την κάλυψη – με φθηνό τρόπο – των ενεργειακών δυνατοτήτων που προσφέρει η επεξεργασία των απορριμμάτων.

Αυτή η συνολική πρόταση πρέπει να γίνει υπόθεση διεκδίκησης από το εργατικό- λαϊκό κίνημα.

Καλούμε τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα να καταδικάσουν και να αντιπαλέψουν την πολιτική ιδιωτικοποίησης των απορριμάτων και την επιχειρούμενη μεγάλη αύξηση των δημοτικών τελών που υποστηρίζουν η κυβέρνηση και η ΝΔ, αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα.

Επίσης, να διεκδικήσουν:

  • Άμεσα μέτρα για την εξασφάλιση υγιεινού περιβάλλοντος στην περιοχή.
  • Η διαχείριση των απορριμάτων να γίνεται με κεντρικό πανεθνικό σχεδιασμό, με αποκλειστικά δημόσια διαχείριση χωρίς καμία συμμετοχή ιδιωτικών εταιρειών. Όχι με ΣΔΙΤ.
  • Το κόστος της διαχείρισης των απορριμμάτων να καλύπτεται τον κρατικό προϋπολογισμό.
  • Προτεραιότητα στη διαλογή στην πηγή, σε σύγχρονους σταθμούς φόρτωσης, ανακύκλωση, κομποστοποίηση και τελική κατάληξη των υπολειμμάτων σε ΧΥΤΥ.
  • Επιστημονική διερεύνηση νέων χώρων για τη δημιουργία τέτοιων ΧΥΤΥ με πιστή τήρηση των κριτηρίων καταλληλότητας και αξιολόγησης των υποψήφιων χώρων.
  • Μόνιμη και σταθερή δουλειά στους εργαζόμενους με τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας.