Ένα άρθρο στο https://www.lefkadaweb.gr μάς δίνει την αφορμή και την ευκαιρία να κάνουμε ένα συνοπτικό –με τη μορφή ενός χρονικού– απολογισμό του Κινήματος Αλλαγής μέχρι σήμερα. Μέσα στα περιθώρια που μας παρέχονται εδώ δεν είναι βέβαια δυνατό ν’ αναφερθούμε εκτενώς. Το χρονικό αυτό παίρνει έναν αξιοκρατικό χαρακτήρα από τη στιγμή που αναφερόμαστε επιγραμματικά.

Το κεντρο-αριστερό Κίνημα Αλλαγής, ένας συνασπισμός κομμάτων, ιδρύθηκε μόλις πριν από ένα, και λίγο περισσότερο, μήνα. Η προσπάθεια σύμπραξης ξεκίνησε και διαρκεί τρία περίπου χρόνια, ώστε να μην έχουμε αποτελέσματα χωρίς ουσιαστική σπουδαιότητα. Στις 16 και 17 Μαρτίου 2018 πραγματοποιήθηκε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το Ιδρυτικό Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής, παρουσία 4.500 περίπου συνέδρων. Το συνέδριο ολοκληρώθηκε με την έγκριση, από την πλειοψηφία των συνέδρων, της ιδρυτικής διακήρυξης, του καταστατικού και του προγράμματος, ενώ παρουσιάστηκε και το έμβλημα του νέου κόμματος. Ομόφωνα και ώριμα επίσης αποφασίστηκε, σύμφωνα με μεταβατικό άρθρο του καταστατικού, επιλογή προς το παρόν και όχι εκλογή της ΚΕ, για λόγους πληρότητας και τάξεως, και επίσης διακηρύχθηκε ότι όσοι δεν συμμετέχουν στις Νομαρχιακές είναι αυτοαποκλειόμενοι και όχι αποκλεισμένοι στο να μην έχει εκλεγεί η ΚΕ, ώστε ο χρόνος να λειτουργήσει υπέρ μας για τη σύγκλιση των διαφορετικών πολιτικών χώρων και απόψεων, αφού προταχθούν τα κοινά μας σημεία. Παρ’ όλα αυτά, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει από κάποιους λίγους αποθησαυρισμένη στην ψυχή αρκετή αποστροφή για το Κίνημα Αλλαγής. Κι ας είμαστε μόλις στην αρχή. Αλλά επιτέλους, κάποτε πρέπει να ακούμε και να περιμένουμε.

Νομίζω ότι μόνο έτσι η ανάπτυξη του Κινήματος Αλλαγής θα γίνει περισσότερο συνάρτηση της συνολικής ανάπτυξης της χώρας και λιγότερο συνάρτηση προσωπικών φιλοδοξιών. Σημαίνει επίσης για όλους μας, νέους τρόπους δημοκρατικής συμπεριφοράς, νέους τρόπους ατομικής και συλλογικής συμπεριφοράς. Με λίγα λόγια, σημαίνει πως το Κίνημα Αλλαγής μπορεί να μετασχηματιστεί σε φορέα-μήτρα δημοκρατίας. Σήμερα οι δημοκρατίες δίχως σοσιαλιστικό εμβολιασμό είναι ετοιμοθάνατες, γιατί δημοκρατία δίχως σοσιαλιστικό εμβόλιο σημαίνει κοινωνία μακριά από παλαιές και νέες αξίες.

Τις μέρες αυτές γίνεται ένα κυνηγητό του Κινήματος Αλλαγής αλλά και μια προσπάθεια προσεταιρισμού του. Ίσως ασυντόνιστα ακόμα, και ό,τι προκύψει. Όλοι όμως ξέρουμε πως η ελληνική πολιτική ζωή είναι δηλητηριασμένη από τον επεμβατισμό σε μικρότερους πολιτικούς φορείς. Από τον επεμβατισμό ενός ΣΥΡΙΖΑ και μιας ΝΔ που –σ’ αυτή τη φάση– προσπαθούν να μας πείσουν ότι μπορούμε να τους θεωρούμε «πεφωτισμένους» φορείς, άρα εμείς μαζί τους η εκτός εξελίξεων. Μόνη λύση για μας είναι να εγκαινιάσουμε την εξυγίανση – και αυτό θα το πράξουμε μαζί με την κοινωνία, όχι κλεισμένοι στον γυάλινο πύργο μας. Μαζί με την κοινωνία των κεντρώων σοσιαλιστών κάθε τάσης, κατά κύριο λόγο αντιδεξιών ψηφοφόρων.

Κι όσο για τον … ευφυή νεολογισμό υπό-κόμματα (ευφυή μέσα στο μυαλό του συντάκτη του άρθρου), είμαστε συγκινημένοι που μας δίνεται η ευκαιρία να τονίσουμε ότι το εννοούμενο δεν είναι τα μικρά κόμματα αλλά μπορεί να είναι τα κόμματα που δεν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων.