Κάθε χρόνο τέτοια εποχή πρωταγωνιστούν ο πολιτισμός και οι εκδηλώσεις γύρω από αυτόν στην Λευκάδα. Αν κρίνουμε από τις  χθεσινές εικόνες τότε το μόνο που μπορεί να πει κανείς για το Πνευματικό Κέντρο και τους υπευθύνους είναι ότι συνεχίζεται η φθίνουσα πορεία.

Προφανώς υπάρχουν άλλες προτεραιότητες. Αυτό το διαπιστώνουν οι πολίτες καθημερινά. Όπως την Τρίτη, 20 Ιούνιου 2017 όπου για άλλη μια χρονιά το Ανοιχτό Θέατρο Λευκάδας βρισκόταν σε απαράδεκτη κατάσταση. Σοκαρισμένοι δεν πίστευαν στα μάτια τους οι γονείς που πήγαν τα παιδιά τους για πρόβα αυτό που αντίκρισαν. Γυαλιά παντού, τα σκηνικά  γκρεμισμένα, δοκάρια, σκουπίδια, ότι και να πούμε είναι λίγο! Η ράμπα σπασμένη ώστε να μην μπορούν να ανέβουν τα παιδιά με ασφάλεια πάνω στη σκηνή! Θυμωμένοι φώναζαν για την απαράδεκτη κατάσταση και την αδιαφορία των υπευθύνων.

Ο  εργαζόμενος Αντρέας μάζευε ότι μπορούσε ώστε να μην τραυματιστεί κάποιο παιδί.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ ο εργολάβος που έχει αναλάβει τον χώρο κλήθηκε να μαζέψει πρώτα τα σχολεία όπου θα φιλοξενηθούν τα συγκροτήματα τον Αύγουστο για να κλείσουν τα σχολεία να πάνε διακοπές. Αυτή είναι μια εκδοχή….  Όπως και να έχουν τα πράγματα, η πραγματικότητα είναι ότι φτάσαμε τέλη Ιουνίου και ο χώρος όπου θα πραγματοποιηθούν τις επόμενες ημέρες οι εκδηλώσεις των πολιτιστικών σωματείων  δεν ήταν  έτοιμος. Οι διερχόμενοι τουρίστες  κουνούσαν τα κεφάλια, ρωτούσαν γιατί είναι σε αυτή την κατάσταση ο χώρος. Τι να τους πει κανείς…. Από το πολύ «πνεύμα» συμβαίνουν αυτά…

Εύλογο και το ερώτημα πως μπορούν και  αφήνουν τον χώρο να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση γενικότερα  και μόνο για τις εκδηλώσεις να τον συμμαζεύουν. Δεν μας εκπλήσσει όμως αυτή η νοοτροπία αν δούμε ποιοι βρίσκονται στις θέσεις κλειδί…..

Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους και αποδεικνύουν ακριβώς την νοοτροπία που διέπει τους υπεύθυνους εδώ και χρόνια. Το Θέατρο Λευκάδας μια πονεμένη ιστορία, δεν θα σταθούμε όμως σε αυτή τώρα. Είναι βέβαιο ότι θα ακούσουμε του κόσμου τις δικαιολογίες, χρόνια τις ακούμε, για το χώρο, γιατί δεν πρόλαβαν, πόσο δύσκολο είναι να καθαρίζεται και να φυλάσσεται, να ξεμπλέξουμε με το θέατρο, να μπει μια τάξη κλπ, κλπ, κλπ…..

Να πούμε ότι σήμερα ξεκίνησαν να συμμαζεύουν τον χώρο, αυτό βέβαια δεν αναιρεί τα όσα συνέβησαν χθες, πάντα τελευταία στιγμή, πάντα πρόχειρα και χωρίς οργάνωση! Όσο δεν αλλάζει αυτή η νοοτροπία, τα πρόσωπα, τα βολέματα και οι διαθέσεις αυτά θα συμβαίνουν! Αυτά περί πολιτισμού στο τόπο μας…

Κατερίνα Μεσσήνη